Kinestetyka jest. Wizualizacje, audialy, kinestetyki: charakterystyczne

Według psychologów ludzie postrzegają świat inaczej, w dosłownym sensie tego słowa. Dotyczy to nie tylko różnic w światopoglądach czy wierzeniach religijnych. Dla jednego świat jest przede wszystkim dźwiękiem, drugi zaś jest obrazem, trzeci zaś - wrażeniami. Teraz dzielą się na osobną grupę tych, którzy postrzegają otaczającą rzeczywistość jako czysty przepływ informacji, materiał do logicznej analizy.

Trzy sposoby na postrzeganie świata

Wśród ludzi są cyfrowe, wizualne, audialne, kinestetyczne. Charakterystyka każdego rodzaju opiera się na sposobie postrzegania świata. W przypadku efektów wizualnych to już wcześniej

Audial, przeciwnie, będzie zwracał uwagę przede wszystkim na dźwięki. Rozmowa z przyjacielem, szelest liści, śpiew ptaków - to, co zapamiętał, gdy mówił o spacerze. Kinestetyka postrzega rzeczywistość jako doznanie: ciepłe promienie słońca, miękki mech, twarde źdźbła trawy.

Innowacja w klasyfikacji

Najrzadszy typ jest cyfrowy. Psycholodzy zaczęli umieszczać go na listach do pisania nie tak dawno temu, zanim pojawiły się tylko wizualizacje, audialy, kinestetyki. Charakterystyka cyfrowa jest dość osobliwa, a nawet kontrowersyjna w pewnym sensie. Są to ludzie, którzy postrzegają świat jako logiczny obraz, jasny

Kontrowersyjna alokacja tych osób w osobnej grupie jest oczywista. Klasyczna definicja opiera się na dominacji jednego określonego narządu zmysłów. Logiki, myślenia zmysłom nie można przypisać, jest to sposób przetwarzania informacji, a nie jej postrzegania. Dodanie cyfr do tej klasyfikacji jest tym samym, co dodanie do listy "duży, średni, mały", a także "okrągły". W końcu jest to również cechą podmiotu.

Jednak psychologowie, którzy uważają, że rodzaj cyfry ma prawo do istnienia, zawsze wyjaśniają, że takich osób jest bardzo niewielu. Jest to raczej wyjątek niż reguła.

Zewnętrzne różnice psycho

Możliwe jest ustalenie, czy dana osoba jest wizualna, wizualna czy kinestetyczna, nawet na podstawie zewnętrznych obserwacji.

Audials dużo mówią i chętnie, zawsze słuchają uważnie, choć mogą nie patrzeć na rozmówcę. Nie jest to przejaw antypatii, oni po prostu nie dbają o wizualny składnik informacji. Słuchacze z wyczuciem chwytają najdrobniejsze odcienie intonacji, mogą być obrażani jedynie przez zbyt szorstką intonację (chociaż np. Kinestetycy nie będą zwracać uwagi na taką drobnostkę). Ilustracje, przeciwnie, oko z

Kinestetyka podczas rozmowy, dużo ruchu, gestów. Być może są najbardziej wdzięcznym psycho. W końcu ruch, odczucie ciała podczas niego jest ich żywiołem. Odpowiedź na pytanie "jak określić kinestetykę" jest oczywista. Ponieważ jest to ten typ, który zawsze próbuje dotknąć drugiej osoby: poklep go po ramieniu, dotknij ręki. To nie jest naruszenie osobistej przestrzeni. Po prostu kinestetyki czują świat w ten sposób.

Dlaczego musisz znać swój typ

Istnieją setki testów określających typ osobowości. Aby się tego dowiedzieć, wystarczy odpowiedzieć na kilkadziesiąt pytań. Audial, visual lub kinesthetic? Test łatwo określi, jaki rodzaj percepcji ma dana osoba. Nic wspólnego z testami

Słuchacze łatwiej zapamiętują materiał przy uchu, wizualizacja wymaga informacji wizualnej. Kinestetyki lepiej radzą sobie z zadaniami związanymi z obiektywnym światem. Charakterystyka kinestetyki sugeruje, że umiejętność dotykania i odczuwania przedmiotu jest dla nich głównym sposobem poznania świata. Dlatego obiekty abstrakcyjne są z trudnością przekazywane kinestetikom.

Rodzaje percepcji i uczenia się

W przedszkolach i szkołach zaleca się testy określające rodzaj percepcji informacji. Możesz więc dowiedzieć się, jak najlepiej wprowadzić materiały edukacyjne dla dzieci. Jest mało prawdopodobne, że wpłynie to na sposób nauczania. Nawet jeśli nauczyciel jest gotowy zmienić zwykłą metodę prezentacji materiału, jest pewne, że w klasie są przedstawiciele każdego rodzaju, co oznacza, że ​​wystarczy urozmaicić lekcje, używając zarówno ustnych wyjaśnień, jak i materiałów wizualnych.

Metody uczenia się nowego materiału

Aby nauczyć się nowych informacji, audiale zazwyczaj mówią głośno. Zapytaj taką osobę, nie możesz milczeć - po prostu nie pamięta, czego musisz się nauczyć. Odwiedzający starają się zapamiętać, jak wygląda strona podręcznika, aż do zdjęć. Ale kinestetyki raczej nie docenią tego sposobu uczenia się materiału

Rola typów percepcji w konfliktach

Dorośli, ta informacja też nie boli. W gorączce kłótni rodzinnych dobrze jest pamiętać, że przeciwnik wcale nie jest zimny, obojętny i nieczuły. Być może po prostu postrzega świat inaczej. W sytuacji, gdy żona ma psychologiczny typ "kinestetyki", a jej mąż ma typ "audytu", trudno jest znaleźć wzajemne zrozumienie. Mężczyzna pomyśli, że jeśli kobieta rozmawia z nim lub mówi niewiele, ale w rodzaju "nie w tym" tonie, oznacza to, że jego uczucia gasną. W tym samym czasie partner po prostu nie usłyszy wszystkich słów "Kocham cię", będzie za nimi tęsknił. Ale zwróć uwagę na to, że jej mąż nie obejmuje jej, nie trzyma jej za rękę, nie dotyka delikatnie.

Jak znaleźć wspólny język dla przedstawicieli różnych typów psycho

Partnerzy przekazują swoje uczucia, ale każdy w swoim własnym języku. Ale nie słyszą, nie rozumieją się nawzajem. Jedynym rozwiązaniem w tym przypadku jest kompromis. Partner może przekonać samego siebie tak bardzo, jak tego chce, jeśli nie otrzyma koniecznego potwierdzenia swoich uczuć, ale wciąż tam jest, jest po prostu "niewidzialny" dla niego. Emocjonalny głód nie prowadzi do niczego dobrego. Człowiek musi naprawdę czuć się kochanym, a nie tylko teoretycznie rozumieć prawdę tego stwierdzenia.

Ponieważ partnerzy muszą brać pod uwagę potrzeby nawzajem. Słuchacze o swoich uczuciach muszą mówić głośno, bez tego pełnego kontaktu jest niemożliwe. Kinestetyki wymagają dotyku. Dlaczego więc nie wziąć partnera za rękę, jeśli jest tak ważny? Trzeba tylko pamiętać taki niuans. Kinestetycy z pewnością docenią.

Możesz znaleźć wspólny język dla każdego psycho. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę potrzeby siebie nawzajem i zrozumieć, że partner widzi świat trochę inaczej.

Widzę, słyszę, czuję, myślę: główne sposoby poznawania świata

Człowiek jest bardzo inteligentny: dla poznania otaczającego go świata istnieje uniwersalny zestaw narządów zmysłu. Praktycznie każdy z nas może słyszeć, widzieć, czuć, rozumieć. To prawda, że ​​niewielu ludzi zwraca uwagę na fakt, że w interakcji z otoczeniem zewnętrznym, w większości przypadków nie używamy wszystkich narzędzi nadanych mu przez naturę, ale tylko wybranych. Charakterystyka wizualna, audialna, kinestetyczna jest jedną z najważniejszych w tworzeniu psychologicznego portretu osoby. Znajomość jego psycho-typu nie tylko pomoże mu lepiej zrozumieć samego siebie, ale także uprości proces jego interakcji z innymi ludźmi.

Jedną z ważniejszych jest otrzymywanie informacji za pomocą ucha, inne są bardziej wygodne do zobaczenia na własne oczy, inne nie będą mogły nauczyć się niczego nowego, jeśli nie będą wyświetlały tego na swoim osobistym doświadczeniu życiowym, a z czwartym znajdziesz wspólny język tylko wtedy, gdy mówisz do nich w języku ścisłej logiki. Oznacza to, że każdy z nas ma własny sposób postrzegania informacji. I w zależności od tego wszyscy dzielimy się na wizualne, audialne, kinestetyczne i cyfrowe.

Co myślisz, jakie jest zachowanie schizoidalnego charakteru akcentowania postaci? Wszystko o niestandardowych cechach ludzkiego charakteru.

Dowiedz się tutaj o neuroplastyczności mózgu.

Wizualny: świat, widzę cię

Wizualiści, czyli ci, którzy wolą zaznajomić się ze światem zewnętrznym oczami, są przytłaczającą większością. "Lepiej zobaczyć raz, niż usłyszeć sto razy" dotyczy ich. Gdy spotykają się z taką osobą, takie osoby łatwo zapamiętają swój wygląd, a potem z łatwością opisują otoczenie, ale mogą pojawić się problemy z odtworzeniem szczegółów rozmowy.

Jak zdefiniować wizualne w zwykłym życiu:

• taka osoba nigdy nie przepadnie, ponieważ od razu wie, jak poruszać się w kosmosie;
• łatwo wymieni swoje ulubione i niekochane kolory;
• gdy myśli o jakimkolwiek problemie, wizualny woli narysować konwencjonalny schemat na kartce papieru lub przedstawić wnioski swojego lub innych w postaci wykresów i tabel;
• jego wygląd odzwierciedla stan wewnętrzny;
• podczas rozmów woli mówić sobie, niż słuchać innych;
• spotyka ludzi "według swoich ubiorów" i ocenia mieszkanie według wnętrza;
• w pomieszczeniu zajmie miejsce, z którego zostanie otwarty widok maksymalny;
• ze wszystkich rodzajów sztuki preferuje malarstwo, rzeźbę, architekturę;
• nie akceptuje audiobooków;
• oceniając wydarzenia, zjawiska, fakty, wizualnie najczęściej używa słów "pięknie" - "brzydko";
• dobrze pamięta tylko to, co jest napisane i czytane przez niego.

To jest interesujące! Świat wizualny to kalejdoskop obrazów. Jego znajomość z ludźmi podlega zwrotowi: powiedz mi, co widzisz, a powiem ci, kim jesteś.

Audiual: świat, słyszę cię

Percepcja audio to wiedza o świecie poprzez dźwięk. Pod względem liczby widzów na świecie zajęła drugie miejsce po wizualizacjach. Tacy ludzie mogą "zobaczyć coś" sto razy, ale nie pamiętają niczego. Ale łatwo przyswajają informacje, słysząc to raz. Jak odróżnić audial:

• aby rozwiązać każdy problem społeczny, nie potrzebują osobistego spotkania, tylko rozmowy telefonicznej;
• tacy ludzie są wdzięcznymi gośćmi seminariów i wykładów, w których często nie muszą nawet robić notatek;
• w rozmowie ważne jest dla nich nie tyle, że osoba mówi, ale jak - nawet najbardziej niewinna fraza, wypowiedziana z intonacją, która jest błędna, według audytora, może wyjąć je z równowagi emocjonalnej;
• aby rozwiązać problem, audiali wolą wymawiać jego wstęp, są przyzwyczajeni do trybu wewnętrznego dialogu, "mówię do siebie" - to jest o nich;
• publiczność w firmie słucha uważnie, a do tego są doceniane przez innych i jeśli mówią same siebie, są bardzo emocjonalni;
• wewnętrzny stan słuchu zawsze daje intonację, z którą komunikuje się z ludźmi;
• ze wszystkich rodzajów sztuki woli muzykę;
• z zadowoleniem przyjmuje audiobooki i radio.

Słuchowa percepcja może często wywoływać okrutny żart z osobą: takie osoby w relacjach międzyludzkich są czasami postrzegane jako obojętne. Dla innych może się wydawać, że nie ma w nich najmniejszego zainteresowania. Ale to wrażenie jest zwodnicze. Tylko dla zrozumienia i akceptacji innej osoby, publiczność wcale nie musi na niego patrzeć.

Kinestetyczny: świat, czuję cię

Są ludzie, którzy nie ufają ani słowom, ani wizualnemu. Ich wiedza o świecie opiera się wyłącznie na ich wrażeń dotykowych i węchowych. Takich ludzi w psychologii nazywa się kinesthetics. Są jednym z tych, którzy wolą mierzyć siedem razy przed odcięciem. Jak rozpoznać kinestetyki:

• w relacjach osobistych kinestetyki nie lubią uszu, prezenty nie są dla nich ważne, ale uściski są tym, co przekona ich o szczerości uczuć;
• najwyższy stopień uznania i zaufania dla takich osób jest dotknięciem;
• w podejmowaniu decyzji kinestki kierują się kategorią "wydaje mi się";
• rekomendacje innych ludzi są im obce w ocenie obiektów i wydarzeń, nie wierzą w reklamę i nie słuchają recenzji - ich własne uczucia są ważne dla takich osób;
• aby rozwiązać problem, kinestetyki trzeba rozebrać na komponenty, zbadać każdy detal osobno, a następnie ponownie zmontować w jedną całość;
• w codziennym życiu cenią sobie wygodę i nie przywiązują wagi do trendów w stylu i modzie;
• dostrzegając informacje, kierują się zasadą "trzeba spróbować", więc praktyka dla nich jest przede wszystkim;
• Kinestetyki - wrażliwe zmysły, łatwo dopasowują się do pozycji innej osoby.

W społeczeństwie jest znacznie mniej kinestetycznych niż wizualizacje i dźwięki. Ze zwiększonym stopniem wrażliwości znacznie trudniej im znaleźć swoje miejsce w świecie zewnętrznym. Z mottem: "Czuję zatem, że istnieję".

Dowiedz się, jaka metoda De Bono to "6 kapeluszy myślenia". Jak nauczyć się myśleć produktywnie.

Co to jest myślenie abstrakcyjne, przeczytaj tutaj.

Jak korzystać z intuicji dowiesz się z tego artykułu https://golmozg.ru/interesno/kak-polzovatsya-intuiciej.html. Jak korzystać z intuicji do własnych celów.

Cyfrowy: świat, rozumiem cię

Cyfrowy w klasyfikacji psycho-typów postrzegania świata pojawił się stosunkowo niedawno. To najrzadszy rodzaj ludzi. Dla nich świat jest zbiorem konkluzji. Dostrzegają tylko te informacje, które rozumieją. Logika jest ich elementem. Obiekty cyfrowe charakteryzują obiekty i zjawiska z punktu widzenia użyteczności, aw interakcjach społecznych cenią dokładność sformułowań. Trudno jest komunikować się z cyfrowymi, ponieważ sprawiają wrażenie ludzi oderwanych i nieczułych.

W społeczeństwie taki czy inny psycho w czystej postaci z reguły nie występuje. Dla każdej osoby jest ona wyrażana w większym lub mniejszym stopniu wraz z innymi rodzajami percepcji świata. Ale wiedza, który z nich prowadzi, jest ważna zarówno dla osoby, jak i dla ludzi wokół niego. Ta wiedza upraszcza interakcje społeczne. O wiele łatwiej jest prowadzić dialog, na przykład o zimie, jeśli wiesz, że dla wizji będzie on kojarzony z bielą, dla widzów z ostrym śniegiem, dla kinestetyki z zimnem, a tylko wskaźniki termometru będą ważne dla cyfrowej.

Trzy główne sposoby postrzegania świata.

Wszyscy ludzie są podzieleni na trzy duże grupy: wizualne, audialne i kinestetyczne. Jeśli poprosisz kilka osób, aby pomyślały o morzu, jeden z nich najpierw wyobrazi sobie błękitną powierzchnię morza, plażę, fale; inny kojarzy morze z szumem fal; a trzeci przywoła uczucie palącego słońca i słonych plam na skórze.

Oczywiście każda osoba ma pięć głównych organów zmysłu: wzrok, słuch, dotyk, węch, smak. Ale istnieją trzy główne sposoby postrzegania świata - jest wizualne, słuchowe i kinestetyczne. I każda osoba będzie miała jeden dominujący narząd zmysłu. To, jak postrzegamy rzeczywistość, zależy bardzo, bardzo.

Czy kiedykolwiek spotkałeś się z faktem, że inna osoba nie mogła spojrzeć na problem ze swojego stanowiska? Czy zdarzały Ci się sytuacje, w których ludzie wokół Ciebie nie słyszeli? Czy kiedykolwiek byłeś zdenerwowany, że bliscy nie odczuwali twoich potrzeb? Faktem jest, że ogromny odsetek ludzkich kłótni, nieporozumień, nieporozumień, sprzeczności i porażek jest ściśle związany z różnicą w postrzeganiu świata wśród różnych ludzi. Wszyscy, podobnie jak mieszkańcy Babilonu, mówią trzema różnymi językami: wizualnym, słuchowym, kinestetycznym. Podnosimy się do siebie nawzajem, rozzłoszczamy, denerwujemy się, gdy inni nas nie rozumieją. Jednak wystarczy cierpieć z powodu jego cech i indywidualności percepcji. Czas wykorzystać je dla własnego dobra. I do tego musimy wiedzieć, kim jesteśmy na drodze percepcji i jak korzystamy z tej funkcji. Cóż, a potem spróbujemy nauczyć się rozmawiać z każdą osobą w jego języku.

Na przykład I audial. Po powrocie do szkoły mogłem uczyć się podręczników do niebieskich kropek i nie zapamiętywać słowa z tego, co czytałem, ale mogłem raz usłyszeć wykład nauczyciela i zapamiętać wszystko, co zostało powiedziane bez robienia jednego zapisu. Moja matka jest kinestetyczna. Nie potrafi niczego zrozumieć i zapamiętać, dopóki jej nie zapisze. Najważniejsze dla niej są uczucia i doznania. A jakiego rodzaju jesteś?

Lekcje wideo z matematyki.

Wizualizacje

Na całym świecie około 60% populacji postrzega wszystko, co dzieje się wokół oka. Ich wiodącym narządem zmysłów jest wzrok. Wizualiści zwykle siedzą z prostym grzbietem i wydłużoną szyją. Ich oczy często są skierowane w górę. Nie oddychają zbyt głęboko, a ich głos jest często wysoki i głośny. Mówią szybko, czasami ostro. Wizualizacje są uporządkowane i zadbane. Czują się bardzo nieswojo, gdy ktoś podchodzi do nich zbyt blisko, ponieważ chcą mieć dobry przegląd.

Wizualizacje łatwo rozpoznać po następujących charakterystycznych słowach i wyrażeniach:

• "Z mojego punktu widzenia"
• "Bez cienia wątpliwości"
• "Stoi przed moimi oczami"
• "Wydaje mi się"
• "Pokaż w korzystnym świetle"
• "Zarysuj mi sytuację"
• "Niejasny pomysł"
• "Piękne słowa"

Nie, nie oznacza to, że aparaty słuchowe lub kinestetyki nigdy nie używają takich wyrażeń! Tylko wizualizacje korzystają z nich ciągle. Na ogół uwielbiają z dowolnego powodu i bez uciekania się do cech wizualnych, takich jak: "Błyskotliwi, rówieśnicy, patrz, wyobraź sobie, wyglądają, wyglądają, wystawiają, bawią, zauważają, przedstawiają, wyglądają, migoczą, przewidują, odzwierciedlają, atrakcyjne, brzydkie i.d. " Czasami zaczynają używać swoich ulubionych "wizualnych słów" (lub, jak są one nazywane w NLP, predykaty) poza jakąkolwiek logiką. Na przykład mój młody człowiek, typowy wizualnie, często odpowiada na pytanie "jak się masz" "genialnie", a kiedy jest proszony o scharakteryzowanie tej lub innej sytuacji, może powiedzieć coś w rodzaju: "Piękna historia" lub "Inteligentna pensja".

Jesteś wizualny, jeśli:

• Podejmując ważne decyzje, wybierz to, co najlepiej dla Ciebie wygląda.
• Podczas dyskusji zdolność widzenia schematu rozumowania drugiej osoby wpływa na ciebie najbardziej.
• Poprzez swój wygląd łatwo zrozumieć, co dzieje się w twoim życiu.
• Duży wpływ mają niektóre kolory.
• Często oceniasz ludzi wokół siebie po swoim pojawieniu się, chociaż często słyszałeś powiedzenie, że spotykasz ludzi po ubraniu.
• Możesz łatwo zapamiętać numer telefonu, jeśli widzisz go nagrany w dużych ilościach i ogólnie masz pamięć fotograficzną.
• Jesteś dobrze zorientowany w terenie.

Audialy

Ludzie postrzegający świat na przesłuchaniu, około 20% całkowitej populacji globu. Audialy oddychają płynnie i rytmicznie. Uwielbiają mówić, są dumni z tego, że potrafią jasno wyrazić własne myśli i z reguły dominują w rozmowie. Chociaż czasami są zbyt szczegółowe. Często towarzyszą swoim słowom ekspresywnymi gestami, a ich ręce znajdują się na poziomie twarzy.

Audiali często angażują się w rozmowę ze sobą. Ich wzrok zwykle porusza się z boku na bok. Niektórzy ludzie są zirytowani tymi "zmiennymi oczami". Rzeczywiście, w naszej kulturze osoba, która patrzy z dala, jest zwykle uważana za kłamcę. Ale słuchy nie patrzą w oczy, ponieważ kłamią lub coś ukrywają. Po prostu są bardzo wrażliwi na dźwięki, a ich oczy mogą mimowolnie drgać w kierunku psa, szczekać na sąsiednim podwórku lub dudnić w meble sąsiadów.

Audial używa następujących wyrażeń:

• "Chcę być słyszanym"
• "Ważne jest dla mnie, aby wyrazić siebie"
• "Szczegółowa historia"
• "Raport o tym, co się stało"
• "Zgubiłem mowę"
• "Opinia głosowa"
• "W rzeczywistości"
• "Porozmawiajmy jak mężczyzna"
• "Trzymaj język"
• "Słowo w słowo"

W związku z tym słuchacze czują się najlepiej, gdy wypowiadają i słyszą następujące orzeczenia: po cichu, szczebiocząc, głuchonie, głośno, melodyjnie, za zgodą, milcząc, rezonując, głośno, prosząc, mówiąc, słuchając, niesłysząc, reagując itp.

Zarobki na przepisy! UCZ SIĘ JAK.

Słuchacze postrzegają, przetwarzają i zapamiętywają informacje na swój własny sposób. Kiedy brałem udział w kursach samochodowych, jednym z najtrudniejszych ćwiczeń było dla mnie "wzgórze". Dwadzieścia razy wjechałem na starą "siódemkę", włożyłem samochód na hamulec ręczny, a potem nie mogłem się ruszyć bez konieczności cofania. Instruktor krzyknął na mnie w dobrym języku: "Mówiłem ci, żebyś spojrzał na iglicę obrotomierza! Płakał. - To elementarne! Po prostu patrz na szybkość! Przyjdź ponownie. " I dawałem raz po raz, ale nic nie działało. Już się pogodziłem z myślą, że nie wszyscy zostali stworzeni, aby być kierowcami, ponieważ nasz instruktor zachorował. I na chwilę zastąpił go bardzo młody, bojaźliwy chłopiec o znacznie mniejszym doświadczeniu z jazdy, ale z dużo większą cierpliwością. Pierwszą rzeczą, którą zrobił, było poproszenie mnie o pokazanie, jak robię "slajd", na co szczerze przyznałem, że nie miałem pojęcia, jak to w ogóle można osiągnąć.
"Widzisz - powiedziałem - nieważne jak bardzo patrzę na obrotomierz, wciąż nie mogę zrozumieć, kiedy zwolnić hamulec ręczny i kiedy dodać gazu". I nic nie wychodzi.
Młody instruktor uśmiechnął się:
- Wierz mi lub nie, nie wiem też, jak to zrobić. Dlatego robię wszystko przez ucho. Musisz tylko zamknąć oczy i wsłuchać się w brzęczenie silnika, gdy usłyszysz, że samochód zaczyna hamować, musisz szybko zwolnić hamulec ręczny i dodać gazu.
Musiałem tylko spróbować posłuchać silnika, ponieważ po raz pierwszy zauważyłem zmianę brzmienia silnika, a ćwiczenie było łatwe i łatwe, jak gdyby samo w sobie.
Ten przypadek można nazwać klasycznym i bardzo odkrywczym. Oto jak poznanie twojego dominującego narządu zmysłu pomaga ci w łatwiejszym wykonaniu zadania.

Jesteś audytorem, jeśli:

• Podejmując ważne decyzje, wybierz to, co brzmi najlepiej.
• W trakcie komunikacji duży wpływ ma ton głosu innej osoby.
• Twój nastrój najlepiej określa ton twojego głosu.
• Chcesz coś wyjaśnić. Nie jesteś zbyt leniwy, aby powtórzyć tę samą historię kilka razy ze wszystkimi szczegółami.
• Uwielbiasz słuchać muzyki. Twoja ulubiona piosenka może zmienić twój nastrój o sto osiemdziesiąt stopni.
• Łatwo zapamiętywać i uczyć się głosów ludzi.
• Wolisz słuchać wiadomości w radiu. Z przyjemnością kup audiobooki.
• Możesz odwołać tę lub tę rozmowę dosłownie słowo po słowie.

Lekcje wideo z matematyki.

Kinestetyka

Na świecie około 20% ludzi jest kinestetycznych. Oznacza to, że postrzegają wszystko za pomocą dotyku. To ludzie uczuć i wrażeń. Oddychają głęboko (zwykle brzuch, nie klatka piersiowa). Ich głosy są często niskie, głębokie, ochrypłe lub przytłumione. Mówią najczęściej powolne z dobrymi, wyrazistymi pauzami. Kinestetyka, jak nikt inny, dotyk miłości. Zwykle ludzie nie lubią, gdy inne nieznane osoby dotykają lub naruszają ich osobistą przestrzeń. Ale nie kinestetyki!

Raz przyszedłem na cotygodniowy trening, który miał odbyć się w dużej grupie. Bardzo atrakcyjny facet dołączył do naszego zespołu. Zapoznając się z innymi uczestnikami programu, udało mu się uściskać i pocałować wszystkie dziewczyny, bez względu na ich atrakcyjność, i uścisnąć dłoń wszystkim mężczyznom. A to typowe zachowanie kinestetyczne. Kiedy siedziałem na kanapie, a on usiadł obok mnie, ten człowiek podszedł tak blisko, jak to możliwe, tak, że nasze nogi były dotykane, chociaż sofa była pełna miejsca. A to wcale nie był flirt ani próba uwiedzenia mnie. To był jego normalny światopogląd. Tacy ludzie, komunikujący się z kimś, chcą to poczuć. Nie będą wiedzieli i nie zrozumieją osoby, dopóki jej nie dotkną.

Kinestetyki nieustannie używają wyrażeń takich jak:

• "Nawiąż kontakt"
• "Wyskoczyłem z mojej głowy"
• "Czuję"
• "Trzymaj się, powstrzymaj"
• "Gorący argument"
• "Zmień na lepsze"
• "Złap coś"
• "Ręka w rękę"
• "Zachowaj spokój"
• "Podkręć"
• "Mocna baza"
• "Zarządzaj sobą"

Jak zapewne domyślacie się, kinesthetics najczęściej odnoszą się do następujących predykatów uczuć: niewrażliwe, walki, imponujące, ciśnienie, ruch, drżenie, twarde, łagodne, miękkie, obciążone, zirytowane, zranione, zdenerwowane, spokojne, życie, stałe, uniesione zmysłowy, dotykowy itp. Kinestetyki są w stanie doświadczać naprawdę głębokich uczuć, ich przywiązania są zazwyczaj silne i niewzruszone.

Jesteś kinestetyczny, jeśli:

• Podejmuj ważne decyzje w oparciu o twoje uczucia.
• W rozmowie łatwo możesz odczuć stan innej osoby.
• Możesz wygodnie i wygodnie wybrać wygodne meble, takie jak sofa lub fotel. W przeciwieństwie do znajomych, wystarczy usiąść na nim raz, aby przekonać się, czy wygodnie będzie siedzieć na takich meblach przez wiele godzin.
• Uwielbiasz ubrania z naturalnych, przyjemnych w dotyku tkanin. Nigdy byś nie kupił nawet najpiękniejszych i stylowych spodni, jeśli jesteś nieprzyjemny, jak one siedzą na tobie.
• Aby coś zapamiętać, musisz to zapisać. Na przykład, przed egzaminem, konkretnie piszesz swoje arkusze oszukiwania, chociaż nie używasz ich w praktyce, ponieważ nie ma takiej potrzeby: pamiętasz wszystko, co napisałeś ręcznie.

Według książki Eva Berger "NLP na każdy dzień, 20 zasad zwycięzcy"

Jeśli spodobał Ci się artykuł i był pomocny - zapisz się na aktualizacje

15 oznak zdrowej psychicznie osoby.

Objawy psychicznie zdrowej osoby według Maslowa. Fragment książki audio Michaiła Litvaka "From Hell to Paradise"

Obrazy, audialy, kinestetyki...

Obrazy, audialy, kinestetyki...

Zwykle człowiek jest bardziej skoncentrowany na jednym z kanałów - spędza w nim więcej czasu, rozumie lepiej, a ten sposób postrzegania jest dla niego ważniejszy niż inne. Nie oznacza to wcale, że obraz nie słyszy niczego. Oznacza to tylko, że wizja jest dla niego ważniejsza.

A jeśli dana osoba preferuje jeden reprezentatywny system dla reszty (a większość robi), pozostawia na nim wyraźny ślad. Aby zrozumieć, do czego to prowadzi, będziesz teraz zaangażowany w niezależną analizę i kreatywność. Musisz spróbować określić różnice między Visual, Audials, Kinesthetics i Digital od siebie nawzajem. Spróbuj znaleźć różnice w takich elementach:

6. cechy charakterystyczne;

Niemożliwe nie jest wymagane od ciebie. Po prostu spróbuj snuć i zastanowić się, jaki jest świat dla osoby, która woli widzieć, niż słyszeć lub czuć; lub mówić do siebie, a nie czuć i wyobrażać sobie. Postaraj się tego doświadczyć osobiście, zrób to ekstremalnie - być może będzie ci łatwiej.

Dałem ci pomysł, ale mogę podać inną podpowiedź. Jeśli osoba w danym momencie znajduje się w kanale, przejawia większość właściwości tego typu ludzi.

Ale pamiętajcie: jeśli osoba jest wizualna, to nie znaczy, że nic nie słyszy. Tylko patrzy, jak kocha bardziej niż cokolwiek innego.

Ludzie każdego typu, oczywiście, w większym stopniu wykorzystują słowa związane z każdym konkretnym kanałem. Takie słowa są nazywane predykaty. Tutaj jest tylko Cyfra, nie ma specjalnych słów, używają głównie nieokreślonego (to znaczy niezwiązanego z jednym systemem) i dźwiękowego.

A teraz o każdym typie osobno.

Wizualizacje

- Nie, po prostu tak wyglądam!

Bardzo często wizualizacje mogą być bardzo cienkie i chude. Często mają cienkie usta (nie mylić z Digitala, którego usta są dość gęste, ale zaciśnięte - różnica, mam nadzieję, że rozumiesz). Znajomy grymas to nieznacznie podniesione brwi na znak uwagi. Głos, najczęściej wysoki.

Wizualnie zwykle siedzą prosto, a oni też stoją. Jeśli się garbisz, twoja głowa jest wciąż podniesiona. Odległość jest taka, że ​​lepiej jest widzieć rozmówcę. Dlatego zazwyczaj siadają z pewnej odległości, aby zwiększyć pole widzenia. Na przykład na moich zajęciach, kiedy grupa siedzi w ogólnym kręgu, niektórzy ludzie zwykle siadają, aby być bliżej (Kinestetyki), podczas gdy inni siedzą naprzeciwko, aby mogli być lepiej widziani (Wizualnie).

W przypadku Vizuals ważne jest, aby był PIĘKNY. Są nawet gotowi do noszenia czegoś spektakularnego, ładnego i jasnego (w zależności od gustu), ale niewygodnego. Nie oznacza to, że muszą mieć niewygodne ubrania, tylko wygląd jest dla nich ważniejszy. I trudno go dostrzec w brudnych, pogniecionych ubraniach - nie z powodu przyzwoitości, ale na życzenie estetyki.

Wizualiści są dobrymi gawędziarzami, potrafią sobie wyobrazić obraz i opisać go. I oni dobrze planują. Ogólnie rzecz biorąc, system wizualny jest bardzo dobry do wymyślania i śnienia. Jest to rodzaj osób, które są przede wszystkim zainteresowane pracą operatora, specjalisty od kostiumów i efektów w kinie - piękne plany, oryginalne kostiumy, kolorowe eksplozje:

To było takie piękne. Zachód słońca ma zupełnie nieziemski kolor: czerwony, a jednocześnie nie zaszkodzi zbytnio oczom. Kamera stopniowo się przewraca, słońce zmienia się w ogromną błyszczącą piłkę. Absolutnie niesamowity!

W przypadku Visionals wzrok i słuch to jeden system. Jeśli nie widzą, nie słyszą.

Mówię mojej żonie:

Słuchaj, jaka muzyka!

Odwraca się i patrzy na magnetofon.

Jeśli wyjaśnisz coś Visualowi, wskazane jest jednoczesne wyświetlanie wykresów, tabel, zdjęć, zdjęć i zdjęć. Cóż, w skrajnych przypadkach pokaż ręką, jaki to jest rozmiar i gdzie się znajduje. Sami, gestykulując, pokazują ręką, gdzie znajdują się zdjęcia, z jakiej odległości i w jakim kierunku.

Wybierając meble lub przedmioty, wizualizacje zwracają uwagę na połączenie kolorów i harmonijnych form.

Kinestetyka

Mąż jedzie do ośrodka. Żona pyta:

"Dlaczego nie założyłeś obrączki?"

- Pierścień? Co robisz? W takim upale?

Ale miękkie wygodne meble, jakby wzywając do leżenia i relaksu, wolą Kinestetyki. Są to ludzie, którzy doceniają wygodę, komfort i uważność na własne ciało. Mają dość gęste, szerokie usta, pełne krwi. Kinestetyki zwykle siedzą z pochyleniem do przodu, często pochylone.

Mówią powoli, głos jest często głuchy i niski.

Są to ludzie, którzy mogą nosić stary, poobijany sweter z łatami tylko dlatego, że jest wygodny. A jaki jest jej wygląd - nie tak ważny.

Lubią być blisko rozmówcy, aby go dotknąć. A jeśli twój partner stale próbuje stracić jakąkolwiek część swojej toalety, zmienia przycisk, dotyka itp. - najprawdopodobniej jest to kinestetyczne. Chociaż pyłek, który narusza harmonię i krojące oko, raczej usuń Wizualne.

Kinestetyka to ludzie czynu. Muszą się poruszać, biegać, odpoczywać, dotykać, próbować i wąchać. To jest ich sposób postrzegania świata, oni po prostu nie rozumieją niczego inaczej (tak przy okazji, wszystkie czasowniki akcji zazwyczaj odnoszą się do kinestetyki: biegaj, chodź, ciągnij, naciskaj, przesuwaj, piły, samolot, bicie, huśtawka). Nie oznacza to jednak, że Kinestetycy są bardzo mobilnymi ludźmi, tylko ich głównym narzędziem percepcji jest ciało, a drogą jest ruch, działanie. Nawet jeśli czytają instrukcje, muszą od razu wypróbować to, co jest tam napisane, w praktyce, inaczej po prostu nie zaakceptują tekstu.

W książkach i filmach interesują się głównie fabułą, a eleganckie dialogi i barwne opisy są niepotrzebne. Pamiętasz, jak dzieci mówią o kinie (zazwyczaj o Kinesthetics, nawiasem mówiąc):

A potem wbiega, chwyta ją i konia. Skacz, gonić ich, ale oni są przed nami. Aby spotkać wroga - jest jednym z huków broni, drugiej szabli, na koniu i naprzód...

Kinestetyki są zazwyczaj bardzo źle zaplanowane - w tym systemie nie ma możliwości wymyślenia czegoś. Dlatego wolą najpierw zaangażować się w walkę i zrozumieć ją już później. To właśnie ludzie seminarium, dla których mikrogrogi są ważniejsze niż zadanie, dla którego to wszystko się robi. I mówią, że "jest dużo gadania, ale rzeczy są mało". Dla nich to prawda.

A relacja z nimi jest przede wszystkim rodzajem działania. Mężczyźni (którzy zwykle są bardzo kinestetyczni) prawie nie dostrzegają skarg kobiet, mówiąc:

Ona nie potrzebuje rozwiązania problemu, ale po prostu powiedzieć.

Dla nich "tylko historia" wydaje się bez znaczenia - trzeba coś z tym zrobić, a jeśli nie ma nic do zrobienia, to nie ma o czym rozmawiać. A w seksie "wszystkie te kolorowe preludia i rozmowy" Kinestetyki (także dla kobiet, nie tylko dla mężczyzn) są niejasne i niepotrzebne. Musisz robić interesy, biznes!

Typowa sytuacja problemowa: mąż - Kinestetyk, żona - Wizualna. Mąż wrócił do domu z pracy zmęczony i próbuje się przytulać, dotykając żony. To wprowadza ją w lekki stres, ponieważ obraz dotykowy nie lubi szczególnie, a jego żona też jest zmęczona. Mąż odczuwa jej reakcję, a także popada w stres iw celu rozwiązania nieporozumienia próbuje jeszcze dotkliwie dotknąć swojej żony. To samo w sobie zwiększa jej stres, a wraz z nim i jego... Wszystko kończy się, oczywiście, skandalem, i obaj są zwykle całkowicie nieświadomi jego przyczyn - nagle stają się źli na siebie nawzajem, uważając drugiego za przyczynę całej tej hańby.

W tym samym czasie kinestetyki trudno znieść stres i nieprzyjemne sytuacje - są zanurzone we wszystkich tych doświadczeniach. Dlatego trudno im odmówić. Po prostu powiedz "nie" sobie kilka razy na próbę i zauważ, co czujesz.

Audialy

Conservatory, każdy jest zafascynowany słuchaniem wspaniałej muzyki.

Jeden z widzów popycha sąsiada w bok:

- Przepraszam, czy powiedziałeś: "... twoja matka?"

- Przepraszam, to może ty? A także nie? Prawdopodobnie inspirowany muzyką.

The Pose of Audiial to skrzyżowanie postawy wizualnej i kinestetycznej - siedzą prosto, ale z lekkim pochyleniem do przodu. Mają dość charakterystyczną "pozycję telefonu" - głowa jest nieco z boku, bliżej ramienia. Ale jeśli głowa jest na boki i lekko do przodu, to jest to, jeśli nachylenie w prawo jest bardziej prawdopodobne, kinestetyczny, a jeśli w lewo, to kanał cyfrowy.

Jeśli chodzi o ciało, trudno jest coś powiedzieć, jakby nie było szczególnie charakterystycznych znaków.

Ale lubią rozmawiać. To wszystko dla nich, żyją w rozmowie, w dźwiękach, melodiach i rytmach. Szukają jedynie powodu do rozmowy - dla nich nie ma pytań retorycznych. Jeśli zapytacie, jak wygląda życie, oni uczciwie zaczną mówić wam, jak wygląda życie. W tym samym czasie nie mogą one w szczególny sposób opierać się na słowach audio, ale używać zarówno wizualnego, jak i kinestetycznego, ale w bardzo dużej liczbie.

Jak jedna bohaterka komedii Ostrovsky'ego powiedziała: "Skąd mam wiedzieć, o czym myślę, jeśli nie powiem tego głośno?"

Audiali uwielbiają dialog (i książki, które kochają, oraz w filmach) - mogą usłyszeć je w sobie i powiedzieć innym:

Madam, wyglądasz dziś tak cudownie!

Co ty, Alberto. Jesteś taki miły!

To nie jest komplement! To tylko opis tego, co widzę przede mną.

Jesteś taki dzielny!

Treści nie odgrywają szczególnej roli, najważniejsze są głosy, które brzmią w środku i śpieszą się, by wyjść. Nawiasem mówiąc, głosy Audials są zazwyczaj bardzo wyraziste, głębokie, melodyjne, często stanowią dobre ucho do muzyki.

Cyfrowy

Do angielskiego pana siedzącego przy kominku żona podchodzi:

"Złe wieści, proszę pana." To, co wzięliśmy na ciążę, nie było w ciąży.

- Więc spadkobierca nie będzie?

"Niestety nie, proszę pana..."

- O Boże, znowu te bezsensowne gesty!

Cyfrowa postawa jest wciśnięta i prosta. Praktycznie nie gestykulują, ponieważ nie mają dla nich żadnej informacji; mówią dość monotonnie - intonacje nie są potrzebne, a oni z trudem je dostrzegają. Odległość jest odległa, patrzą albo na czoło rozmówcy, albo "ponad tłum". Nie lubią dotyku (moim zdaniem, tylko dotyk miłości Kinesthetics).

Chociaż dotyka dotyku walki.

Digital to bardzo szczególny rodzaj ludzi. Są bardziej skoncentrowani na znaczeniu, treści, znaczeniu i funkcjonalności. Jak powiedział jeden z chłopców:

Zakochałem się w czosnku, gdy dowiedziałem się, jakie to przydatne.

Cyfryzacja jest, jak gdyby, oderwana od prawdziwego doświadczenia - myślą bardziej słowami, a nie słowami.

Jeśli osoba po opowiadaniu o twoich trudnościach mówi coś takiego:

- Rozumiem, jak się czujesz, - on, najprawdopodobniej, jest obecnie w kanale cyfrowym: Digital nie rozumie, rozumie. Całkiem cudownie pokazano w Dzikiej Orchidei Zalmana Kinga. Pamiętaj, co mówią o głównej postaci:

Odległość, pełna kontrola, nic więcej...

Jest to bardzo szczególny sposób postrzegania świata, jego prezentacji i refleksji. Mała metafora, aby lepiej zrozumieć ten typ percepcji.

Wyobraź sobie, że przyszedłeś do restauracji, jest wiele pięknych i pachnących potraw, siadasz przy stole, bierzesz menu, czytasz uważnie i... jesz.

W przypadku Digital, pisane lub mówione jest, jak gdyby, samą rzeczywistością. Jeśli dla wszystkich innych słów jest dostęp do doświadczenia, to dla Digital całe doświadczenie składa się ze słów.

Ale ciało, nawiasem mówiąc, Digital są podobne do Kinestetyki - gęste ciało, szerokie (choć zwykle zaciśnięte) wargi... Generalnie są one uzyskiwane z Kinestetyki - jeśli to, co człowiek odczuwa, to te emocje, których doświadcza, zbyt bolesne dla niego, jednym ze sposobów pozbycia się ich jest rozumowanie. A ty już nic nie czujesz, wiesz.

Problem systemu cyfrowego polega na tym, że sam, bez dostępu do innych kanałów, nie jest w stanie zmienić informacji. Słowa idą tylko w słowa, a wszystko wraca do punktu wyjścia. Jeśli słuchasz własnych wewnętrznych monologów (monologów?), Wtedy pojawi się coś takiego:

Dlaczego nazwał mnie głupcem? Chyba sam coś zrobiłem źle? Czy jestem w błędzie? Następnym razem odpowiem mu... Cóż, jak on śmie! Dlaczego nazwał mnie głupcem? Chyba sam coś zrobiłem źle? Czy jestem w błędzie? Następnym razem odpowiem mu...

Jeśli jednak używasz tylko jednego systemu, generalnie jest on dość wadliwy. Po prostu nie postrzegasz wielu całkowicie niesamowitych i zachwycających rzeczy wokół siebie.

To mija, niestety, za waszą świadomością.

Kanał cyfrowy jest odpowiedzialny za kontrolowanie mowy.

Ale z drugiej strony często podziwiam zdolność niektórych moich znajomych do działania w trudnych sytuacjach bez niepotrzebnych emocji, ich absolutnie fantastycznego rygoru i pragmatycznego podejścia. Digital potrafi komponować dokumenty napisane w taki sposób, że nie ma niepotrzebnych interpretacji, więc każde słowo jest na swoim miejscu. Dla mnie osobiście zawsze była to jakaś magia.

To jest wielka umiejętność - wycisnąć ogromną ilość ludzkich pragnień i intencji do kilku linii na papierze. Piszę to bez ironii. Kanał cyfrowy odpowiada za sformułowanie fraz. Jako osoba, która musi stale pracować z definicjami i monitorować dokładność wyrażeń, wiem, jak trudno jest to zrobić naprawdę dobrze.

W jednej angielskiej szkole wśród studentów ogłoszono konkurs na najkrótszą historię. Temat jest dowolny, ale istnieją cztery obowiązkowe warunki:

1. Królowa musi być obecna w składzie.

2. Bóg musi być wspomniany.

3. Trochę erotyki.

4. Być tajemnicą.

Pierwszą nagrodę otrzymał uczeń, który pasował do tej historii jednym zdaniem:

- O Boże! - wykrzyknęła królowa. - Jestem w ciąży i nie wiem od kogo.

Różnice

Różnice będą dotyczyć tak wielu rzeczy, na przykład organizacji myślenia, pamięci, sposobów uczenia się.

Kinestetyka zapamiętuje wszystko ciałem, mięśniami - ciało ma własną pamięć. Ta metoda jest bardzo skuteczna w nauce jazdy na rowerze lub pływania, ale może być dość niewygodne, aby zapamiętać, jak rozwiązać integralną lub numer telefonu.

Aby zapamiętać numer telefonu, Kinestetycy muszą napisać to sam, Audial musi to wymówić, podczas gdy Vizual musi tylko pamiętać, jak to wygląda.

Wizualny uwielbia informacje w postaci wykresów, tabel, filmów, musi na coś popatrzeć. Jednak jest on w stanie "zobaczyć cały arkusz".

Audialu zazwyczaj musi mówić to wszystko w tobie (pomyśl o alfabecie).

Kinestetyczne potrzeby odczuwania, robienia, poruszania się. Natychmiast zacznie się zastanawiać, jak dokładnie coś zrobić, i co trzeba nacisnąć, aby zrobić to śmieciowo, a najlepiej w jego rękach. Wizualne jest bardziej prawdopodobne, aby poprosić o pokazanie, jak to się robi, a Audial poinformuje cię bardziej szczegółowo.

Digital przede wszystkim poprosi o pokazanie instrukcji, a przede wszystkim bardzo dokładnie zbada zużycie energii i zużycie wody na kilogram płótna.

W praktyce można to zastosować w następujący sposób. Na przykład sprzedajesz odkurzacz lub maszynę do szycia. Daj wizualną kolorową broszurę z rysunkami i zdjęciami, pokaż urządzenie i zanotuj, co jest przyjemnym projektem dla oka i pięknym kolorem. Kinestetyki trzymają się w rękach tej maszyny do szycia i wyjaśniają, co trzeba nacisnąć i co przekręcić, i niech spróbuje, jak to jest wygodne. Wskazane jest, aby publiczność długo mówiła o czymkolwiek, po prostu nie monotonnym, ale ekspresyjnym głosem, podkreślając ważne punkty intonacji, podkreślając bezgłośność lub melodię tworzonych dźwięków. Cyfrowa pomoc, dokumenty, specyfikacje, najlepiej na kartce papieru z dużą liczbą numerów i pieczątek. I mów tylko w przypadku funkcjonalności i użyteczności tego urządzenia.

Kubuś Puchatek i wszystko...

Moja żona, Lida, kiedyś zauważyła, że ​​wspaniałą demonstracją tego typu mogą być urocze kreskówki z serii "Win-and-down" (nasza, nie Disneya).

Kubuś Puchatek, oczywiście, Kinestetyczny - gęsty, poruszający się, zaabsorbowany, co jeść. Gesty w dolnej części ciała, emocjonalne, w domu bałagan, niski głos, ciągle drapanie...

"Puchatek czuł, że powinien natychmiast dać biednemu osiołkowi jakiś prezent. Pobiegł do swojego domu, pod drzwiami domu, natknął się na Prosiaczka, próbując dotrzeć do przycisku dzwonka.

- Cześć, Prosiaczek. Co tutaj robisz?

- Chcę zadzwonić. Przechodziłem obok...

- Pomóżmy. Cóż, uciec. Złe wieści, Piglet: Donkey Eeyat ma nieobecny ogon. (Dzwonienie) Coś się nie otwiera. (Puka) Dlaczego oni tam są, czy zasnąłeś?

- Puchatek, to twój dom!

- Och, racja. Więc wejdź. "

Królik jest raczej wizualny (w okularach jest to szczególnie podkreślone) - chudy, chodzi i siada prosto, gesty nad głową, w domu wszystko jest pięknie zaaranżowane. Głos, nawiasem mówiąc, jest dość wysoki.

- Co znaczy "ja"? "Ja" jest inne!

- "Ja" oznacza ja, Kubuś Puchatek.

- Jesteś tego pewien?

Królik pochylił się nad nosem niedźwiedzia i zmrużył krótkowzroczne oczy.

Sowa jest bardziej podobna do Audialy - jest to szczególnie zauważalne dzięki wielkiej chęci porozmawiania o każdej sprawie i sprawdzaniu pisowni za pomocą ucha (pamiętaj, jak zapisała pulę). Gesty na średnim poziomie, starające się przekazać maksimum informacji za pomocą głosu.

Oto na przykład dialog między Kubuśkiem a Sową o inskrypcji gratulacyjnej na honeypocie:

"Chciałem... żebyś napisał na ten temat:" Gratulacje. Puchatek.

- Należy napisać tak: "Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin! Życzę ci szczęścia w życiu osobistym! "

- Świetnie! Więc napisz. Po prostu dodaj więcej: "Puchatek".

Do roli Digital, Donkey Eey oczywiście udaje - utknął w rozumowaniu, nudny, mówiąc bardzo ogólnie i na abstrakcyjne tematy z samym sobą:

- Tak myślałem. Z tej strony nie jest lepiej. I dlaczego i dlaczego? A co wynika z tego wniosku?

Nie udało się ustalić, do jakiego typu należy Prosiaczek - i zdecydowaliśmy się uznać go za polimodalistę, czyli dobrze zorientowanego we wszystkich kanałach jednocześnie.

Stowarzyszenie - Dysocjacja

Jest jeszcze jedna zabawna właściwość związana ze sposobem postrzegania świata. Ta sama sytuacja może być postrzegana od wewnątrz, widzieć na własne oczy i odczuwać to, co dzieje się w niej (kojarzone), lub postrzegać ją z zewnątrz, tak jakby znajdowała się na zewnątrz, a następnie wolisz ją ocenić (zdysocjować). Różnica polega na tym, że angażuje się w walkę lub patrzy na nią z boku.

Wykonaj ten eksperyment. Wyobraź sobie, jak wyglądasz od tyłu, jak z góry, jak wyglądasz z sufitu? A jak obecnie patrzysz na dno? Wtedy wszystko sobie wyobrazisz - jesteś oddzielony.

A teraz spójrz na to na własne oczy. Co czujesz w tej chwili, co widzisz, co słyszysz? Teraz jesteś powiązany.

Oczywiście będzie to odzwierciedlone w mowie. Stan powiązany może być opisany od środka:

Kiedy zobaczyłem go przede mną, tak bardzo chciałem się gdzieś schować.

Jak tylko przypomnę tę sytuację, natychmiast znajduję się na tej ulicy w otoczeniu tych ludzi, wszyscy krzyczą na siebie...

Mówię wam teraz o tej sprawie i znów doświadczam tego we mnie, tej radości, podziwu...

Zdysocjowany stan zostanie najprawdopodobniej opisany jako ocena sytuacji:

Kiedy myślę o tym, jak wygląda z boku...

Patrząc na to z innego punktu widzenia, zaczynam rozumieć, jakie to było głupie.

Z boku wyglądało świetnie!

Tak więc, elementy wizualne mogą bardzo łatwo zająć pozycję zewnętrzną w stosunku do zdarzenia - aby zdysocjować. To pozwala im dobrze ocenić sytuację z różnych punktów widzenia, ale jednocześnie może pozbawić ich zaangażowania w proces. Jak powiedziała mi jedna znajoma dziewczyna:

- Nie czerpię przyjemności z seksu. Tak, widzę, jak mężczyzna i kobieta są zaangażowani w ten biznes, więc co z tego?

Oderwanie się od nieprzyjemnej sytuacji jest bardzo często wykorzystywanym i skutecznym sposobem pracy w niewygodnych sytuacjach. Kiedy "wydostaniesz się" z wydarzenia, spójrz na to z boku, możesz już naprawdę je ocenić i znaleźć nowe, bardziej skuteczne sposoby zachowania.

Kinestetyki są dobrze powiązane, mogą z łatwością poczuć sytuację od wewnątrz, będąc w pełni zaangażowanym w nią. Dobrzy aktorzy są zazwyczaj kinestetami - są dobrze wpisani w obraz, stają się inną osobą, naprawdę przeżywają wydarzenia z czyjegoś życia. Z jednej strony, wszystko to jest dużym plusem, ale jednocześnie, jeśli sytuacja jest wystarczająco nieprzyjemna, jak tylko ją zapamiętasz, od razu poczujesz się źle. I znowu w tych emocjach, tych doświadczeniach. Żaden z tych stanów nie jest preferowany na całym świecie.

Możesz mówić tylko o sytuacjach, kontekstach. Moje zalecenie jest następujące: najlepiej jest móc łatwo przechodzić z jednego stanu do drugiego, wykorzystując zalety pierwszego i drugiego. Ale jeśli chcesz spróbować zrozumieć, jak działa świat każdego typu, najprościej jest spróbować przez jakiś czas stać się jednym z nich. A tu trochę pracy domowej.

"Demonstrator"

Dołącz w grupach po 5-6 osób. 7-8 kart jest dystrybuowanych do każdej mikrogroup ("B", "A", "K" i "Hell"). Wszyscy członkowie grupy sortują je jeden po drugim. A następnie wszystkie z kolei pokazują różne typy ludzi, w zależności od tego, jaki rodzaj karty trafił do kogo. Twoim zadaniem jest najwyraźniej pokazać oznaki tego typu ludzi. Można to zrobić nawet groteskowo, ale zdecydowanie jasno, aby każdy mógł zrozumieć "kto jest kim". Jednocześnie muszą być obecne niewerbalne znaki typu, a nie tylko słowa.

Mała rekomendacja. Całkowicie wejdź do obrazu i sprowadź go do maksimum. Spróbuj wyrazić ten stan tak bardzo, jak to możliwe, w ten sposób postrzegania świata. A reszta grupy zgaduje, kogo pokazują.

Jak to było?

- Bardzo interesujące. Komunikacja odbywa się głównie między ludźmi własnego typu. A reszta, jak to było, nie. Oczywiście, mówią, ale praktycznie tego nie słyszysz.

- Z obcokrajowcem łatwiej! Kiedy mówi, próbujesz usłyszeć dźwięki. A kiedy nie twój typ - słowa zamieniają się w hałas - kiedy mówi "jego", jest tak blisko i blisko. A te... Czego oni chcą? Czego potrzebujesz? I mają dziwne pragnienia i mówią coś złego!

A co czułeś z osobą "twojego kanału", a co z osobą "obcego kanału"?

- Kiedy mówi "jego" - jest taki drogi, bliski. A te... Czego oni chcą? Czego potrzebujesz? I mają dziwne pragnienia i mówią coś złego!

- Od razu wyróżnił się. Wydawał się widoczny, a reszta na peryferiach.

- W ciszy - wszystko jest w porządku. I jak usta odpadają - cóż, o czym on mówi? I jego jak mówi - Och!

Cóż, rozumiesz!?

Ćwiczenia domowe

Spróbuj to zrobić: pewnego dnia poświęcasz maksimum uwagi dźwiękom wokół ciebie, innym razem uczuć, trzeciemu, co widzisz, czwartemu znaczeniu i liczbom. Po prostu wybierz dzień, w którym ci nie zaszkodzi. Prawdopodobnie nie jest to najbardziej przyjemne doświadczenie, aby w pełni wykorzystać swoje obawy związane z machaniem głową.

Jeśli nie możesz poświęcić na to całego dnia, weź pół dnia, godzinę.

Tylko jeśli masz zaplanowane na jakiś czas, to wszystko jest opracowane w całości.

I co najważniejsze. Postaraj się zobaczyć, usłyszeć, poczuć i zrozumieć harmonię i poezję, która jest ukryta w tym świecie. Dostrój się do tego, że szukasz czegoś magicznego i wpadniesz w nieco inny świat. Ale to prawda, jeśli spróbujesz rozszerzyć swoją percepcję, znajdziesz wiele rzeczy, których wcześniej nie zauważyłeś. Wyobraź sobie, że jesteś tu po raz pierwszy, spójrz na wszystko nowymi oczami, znajdź harmonię. O wiele ciekawiej jest żyć w świecie poetyckim niż w świecie szarości, monotonii i bez smaku. I pamiętaj, że każdy znajdzie to, czego szuka na tym świecie.

Spróbuj zostać audiowikiem przez cały dzień. Staraj się słyszeć jak najwięcej, zwracaj uwagę na najmniejsze różnice w dźwięku, na najbardziej subtelne szelesty i uderzenia. I nagle odkrywasz, że świat jest wypełniony ogromną ilością różnorodnych dźwięków, z których większość wcześniej całkowicie ignorowałeś. Po prostu słuchaj cały dzień, słuchaj, staraj się słyszeć najlepiej jak potrafisz. Zanurz się w magicznym świecie dźwięków, postrzegaj ten świat poprzez dźwięki, które on tworzy, stań się kompletnym uchem.

A może nauczysz się słyszeć subtelne zmiany w głosie swojego rozmówcy i rozumiesz, jak ważne są one, jak wiele mówią o drugiej osobie, swoim wewnętrznym świecie, jego harmonii i melodii. W końcu każda osoba ma swoją własną melodię, własny dźwięk. A jego głos to muzyka, która wyszła. I słuchając tej melodii, możesz grać razem z nią i sprawić, że druga osoba zagra z tobą w zgodzie.

A następnego dnia możesz stać się kinestetą. Uczucie powietrza, ubrania, zapachy, tony smaku, rozluźnienie lub napięcie mięśni - na to zwracasz uwagę. Dostrój się do swojego ciała - jest to bardzo złożony czujnik, z każdej komórki ma swoje własne odczucie. Dostrój się do tych najmniejszych zmian. Poczuj ten świat: zimny lub ciepły, jaki jest jego zapach, szorstki lub gładki, napięty lub zrelaksowany. A może wibruje lub kołysze. I jak się porusza...

Poczuj skórę innej osoby. Może być jedwabisty i suchy, gładki i lekko szorstki. Każda osoba czuje się zupełnie inaczej. Czuje się inaczej. A jeśli spróbujesz stanąć na swoim miejscu i poczuć, co ma w środku - jego emocje, uczucia, doświadczenia. To takie interesujące - stać się innym przez jakiś czas, poczuć świat jako inny - być może jest to podstawa zrozumienia.

Trzeciego dnia możesz stać się wizualnym i zobaczyć ogromną różnorodność kształtów, odcieni kolorów, jasności, ostrości. Najmniejsze szczegóły i odcienie. Jesteś tym wzrokiem. Po prostu patrz, patrz, patrz, patrz, patrz i patrz. Cały świat to tylko zbiór obrazów wizualnych...

A co widzisz w innych ludziach? Jak harmonijnie są składane i ubrane? Czy te kolory pasują do nich? A najmniejsze zmiany w kolorze skóry, wyraz twarzy, ruch czy napięcie mięśni - przekazują znacznie więcej niż słowa. Słowa mogą kłamać, a ciało mówi prawdę. Po prostu musisz to zauważyć, zobaczyć wszystko, co ciało innej osoby chce ci powiedzieć. Jest to ogromny, zwykle nieświadomy sposób komunikacji. Przesyła więcej niż wszystkie pozostałe razem. Tylko zauważ to...

Czwartego dnia możesz spróbować stać się Cyfrowym. Zastanówcie się, jakie to wspaniałe - zimny pragmatyczny umysł, brak niepotrzebnych emocji. Jesteś w stanie robić to, co wymaga jasnego osądu i konstruktywnego podejścia. Dostępna jest czysta logika i abstrakcyjne pojęcia. To jest dokładnie ten stan, kiedy jesteś w stanie w pełni zrozumieć głęboki sens i wspaniałość formuł i wniosków werbalnych.

W końcu jest to absolutnie niesamowite - zrozumieć świat za pomocą jego praw i zasad, wprowadzając chaos w jeden mianownik. Aby zdefiniować świat za pomocą najdokładniejszych słów, aby osiągnąć harmonię liczb. Wiele szkół filozoficznych można w pełni zrozumieć tylko w tym stanie.

Inny sposób postrzegania, oderwany, oczyszczony, zaabsorbowany...

Co najbardziej lubisz - po prostu widzisz, słyszysz, czujesz lub medytujesz?

Mam nadzieję, że rozumiesz, to tylko szkolenie, ustawienie. Dobrym sposobem nauki jest rozbicie się i nauka w kawałkach. Następnie elementy muszą być złożone, aby obraz pojawił się z poszczególnych elementów mozaiki.

Sprzeczności.

Teraz trochę o sprzecznościach. Oto małżeństwo, nawiasem mówiąc, zwyczajne: mężczyzna jest Kinestetą, kobieta jest Wizualną. (Nie oznacza to wcale, że nie ma kobiet - Kinestetyków ani ludzi - Audio, mówimy o charakterystycznych parach).

Żona spędziła cały dzień, sugerując piękno i sprzątanie mieszkania, mąż wrócił z pracy, usiadł na wygodnym krześle, wziął gazetę, zapalił papierosa i zaczął strząsnąć popiół na świeżo oczyszczonym dywanie. Żona w krzyku:

Przyniosłem takie piękno, a ty jesteś bałaganem.

Nie trudź się zrelaksować!

Nie rozumie, że dla jego żony prochy na dywanie są takie same jak guziki pod jego tyłkiem.

Lub sytuacji warunkowej, jeden przyjaciel mówi inny:

Wiesz, mój mąż mnie w ogóle nie rozumie. Zrobiłem nową fryzurę, położyłem świece, pięknie podałem stół, a on natychmiast wspiął się na uścisk.

Na szczęście dla ciebie. I wtedy potrzebna jest każda moja świta - kolorowa bielizna, intymne oświetlenie... A ja kłamie, czekam, już zamarłem, a on zapala wszystkie świece. Nie, aby przejść od razu do rzeczy...

To, co się lubi, dla drugiego może wydawać się dziwne i niezrozumiałe. Mogą pojawić się problemy związane z oznaczeniem lokalizacji. W przypadku Vizualu ulica lub plac często zaczyna się od momentu, w którym to widzi. A dla Kinestetyka - od momentu, w którym jest na nim. I tak dalej. Istnieje wiele niuansów i nie można ich wszystkich wymienić na raz, ale ogólnie, moim zdaniem, nie jest to konieczne. Lepiej, żebyś po prostu nauczył się postrzegać świat oczami, uszami i uczuciami innej osoby i rozumiał, dlaczego właśnie to robi.

- A co, pary, kiedy oboje małżonkowie tego samego typu, nie spotykają się?

Z mojego doświadczenia, rzadko wystarczy. Zwykle ludzie szukają partnera, nie tyle jego kopii, co pewnego rodzaju dodatku. Pary zazwyczaj składają się z różnych typów, ale ważne jest, aby dana osoba była w stanie komunikować się przynajmniej w pewnym stopniu w tym samym języku, co partner.

Nadszedł czas, aby pięknie przypomnieć, że jest to tylko model i jest raczej względny. Chociaż naprawdę są ludzie, którzy używają prawie jedynego kanału, ale bardzo niewielu z nich. Większość z nich dość skutecznie korzysta z kilku, wolą jeden kanał więcej. I wszystko, co opisano powyżej, odnosi się tylko do osób, które są "dobrze, bardzo silne" słuchowo lub kinestetycznie. Zdarza się to dość rzadko, zazwyczaj można mówić tylko o pewnej przewadze. Musimy więc pamiętać, że ogólnie podział według rodzaju jest bardzo warunkowy.

Tutaj, na przykład, liczby uzyskane w wyniku testów (tutaj Piekło jest dodawane do A).

I mówią, że taka osoba jest wizualna.

A tę osobę można nazwać Kinestetyczną. Ale on oczywiście będzie się różnił od tego Kinestetyka:

Opisując typy, dotyczy on osób z bardzo silną przewagą jednego lub drugiego kanału, a dla wszystkich innych nie będzie to tak jasno wyrażone. Mimo wszystko preferencja pozostaje niewielka. Możesz to sprawdzić na własnej praktyce - słuchaj, rozmawiaj z innymi ludźmi. Spróbuj wejść do ich głównego kanału, a następnie nie zbiegaj się z nim i obserwuj, co dokładnie stanie się z rozmówcami.

W tym przypadku należy pamiętać, że ludzie różnych typów mają swój własny styl ubioru, firmy, rozmowy i własną pracę. Na przykład wśród urzędników jest bardzo duży odsetek cyfrowej i audialnej, a także wśród wojskowych.

Z wiekiem preferencje mogą się różnić. Jeśli w szkole podstawowej [9], Kinesthetics wynosi około 60%, Vizualov wynosi 13%, Audial wynosi 27%, to w liceum Vizual wynosi 50%, 35% to Kinesthetic, a 27% to Audial.

Jeśli mówimy o kulturze, to możemy powiedzieć, że w Rosji i USA istnieją kultury wizualno-kinestetyczne. Ale w Anglii kultura audialno-wizualna. Wiele kultur Dalekiego Wschodu - Wietnam, Chiny - audial. W tym samym czasie prawie wszystkie starożytne kultury były kinestetyczne - przypominają przynajmniej starożytne rysunki indyjskie lub perskie.

W skrócie...

1. Zazwyczaj ludzie wolą jeden reprezentatywny system.

2. Orientacja na jeden reprezentatywny system przejawia się w mowie, ruchach, postawach, oddychaniu, mowie, stylu ubioru, typie ciała.

3. W naszym kraju najczęściej spotykane są wizualizacje i kinestetyki.

4. Jedynym typem, który lubi być dotykanym podczas rozmowy, jest Kinesthetics.

5. Odwiedzający wolą zachować dystans podczas rozmowy.

6. Kinestetyka w danej sytuacji jest zwykle powiązana, a wizualizacje są zdysocjowane.