Jakie jest rokowanie, jeśli lewa strona jest sparaliżowana po udarze?

Przez udar rozumie się ostrą postać zaburzeń krążenia w mózgu, któremu towarzyszy częściowa lub całkowita utrata pewnej liczby funkcji ciała. W praktyce może wystąpić zarówno punkt mikro-udar, jak i rozległy krwotok. W tym drugim przypadku możliwy jest paraliż prawej lub lewej strony ciała.

Udar jest niebezpieczną patologią, która jest następnie obarczona niepełnosprawnością pacjenta.

Dlaczego lewostronny paraliż

Mózg jest centralnym organem układu nerwowego.

Składa się z określonych stref, z których każda odpowiada za poszczególne funkcje ciała.

Jeśli którykolwiek z tych obszarów zostanie dotknięty, pojawiają się charakterystyczne objawy.

W rozwoju patologii działa zasada tzw. Odwrotnej symetrii, tj. wraz z porażką prawej półkuli mózgu rozwija się niedowład lewej strony ciała.

Prawa strona półkuli jest odpowiedzialna za kreatywność i komponent emocjonalny. Wraz z rozwojem udaru w prawej półkuli pojawiają się objawy, takie jak upośledzenie mowy lub niezdolność do wyraźnego wyrażania myśli, więc znacznie trudniej jest zidentyfikować taki stan.

Jak pokazuje praktyka, naruszenie krążenia krwi w prawej części mózgu, w którym lewa strona ciała jest sparaliżowana, występuje w 57% zdiagnozowanych przypadków.

To ważne! Główną przyczyną paraliżu lewej strony ciała jest naruszenie krążenia krwi w prawej półkuli mózgu. Części mózgu przestają karmić, w wyniku czego wpływa na centralny układ nerwowy.

Objawy

Następujące objawy mogą ujawnić obrót prawostronny:

1. występowanie bólów głowy i drętwienia po lewej stronie ciała;
2. paraliż lewej kończyny górnej lub dolnej. W związku z tym, gdy pacjent próbuje wyciągnąć obie ręce do przodu, istnieje sytuacja, gdy lewa ręka pozostaje w tyle za prawą;
3. skargi pacjenta na zawroty głowy, nudności i osłabienie;
4. lewe porażenie twarzy;
5. zwiększone tętno i puls;
6. zmniejszona zdolność widzenia i słyszenia po lewej stronie;
7. zdolność pacjenta polegać wyłącznie na prawej nodze;
8. zaburzone logiczne myślenie;
9. skurcze kończyn;
10. w pewnym momencie pacjent ze zmianą na prawej półkuli może być nieprzytomny;
11. przy wyraźnym stanie pacjenci zgłaszają zaburzenia snu, stan wyczerpania i zły stan emocjonalny.

W sytuacji, gdy wystąpił udar u pacjenta w podeszłym wieku, najprawdopodobniej nastąpi śpiączka, która trwa nie dłużej niż jeden dzień. Jeśli dana osoba nie odzyska przytomności w określonym czasie, wówczas prawdopodobieństwo uzyskania niepełnosprawności wzrasta w ogromnym tempie każdego dnia.

Konsekwencje paraliżu

Pacjenci z udarem prawostronnym tracą równowagę, a także pomiar i takt.

Ponadto osoba, która przeżyła udar, może pozostać inwalidką przez resztę swojego życia.

Przy obrocie prawostronnym konsekwencje mogą być bardzo poważne z powodu śmierci komórek mózgowych.

W tym samym czasie praca prawie całego organizmu zostaje zakłócona.

Dotknięta półkula mózgu nie działa w pełni w przyszłości. Przy zaburzonym krążeniu krwi odczuwa się drętwienie palców. W rezultacie pacjent nie jest w stanie trzymać w lewej ręce przedmiotów, takich jak długopis czy łyżka. Proces wiązania sznurówek i guzików jest problematyczny.

Na tle udaru krwotocznego prawa półkula mózgu jest przemoczona krwią, co ostatecznie prowadzi do poważnych konsekwencji. Przyszłe życie tych pacjentów będzie zależeć od stopnia uszkodzenia, terminowości opieki i procesu rehabilitacji.

Jeśli udar niedokrwienny występuje w prawej półkuli mózgu, rozwija się paraliż lewej strony ciała. Wraz z tym pacjenci mają do czynienia z następującymi problemami:

1. Pogorszenie funkcji motorycznych ramion i nóg. Może temu towarzyszyć uczucie osłabienia lub całkowity brak kontroli nad lewą ręką i stopą;
2. Utrata czucia kończyn;
3. Pojawienie się problemów z pamięcią, któremu towarzyszy naruszenie pamięci krótkotrwałej;
4. Jeśli dana osoba jest leworęczna, ta patologia zakłóca mowę;
5. Występuje utrata kluczowych odruchów, w tym połykanie lub nietrzymanie moczu;
6. Pojawienie się i rozwój zespołu pourazowej epilepsji.

Terapia

Leczenie udaru obejmuje podstawowe i konkretne interwencje. Na początek pacjent zostaje przewieziony na oddział intensywnej terapii i poddawany kuracji, której celem jest utrzymanie podstawowych funkcji życiowych, w tym krążenie krwi, oddychanie, a także eliminacja obrzęku mózgu.

W przypadku udaru niedokrwiennego wykonuje się specyficzne leczenie przeciwzakrzepowe i trombolityczne. W przypadku krwotocznej zmiany prawej strony mózgu, leczone, przeciwnie, będą ukierunkowane na stosowanie leków, które prowadzą do tworzenia się skrzepów krwi i zamykania krwawienia.

To ważne! Rehabilitacja obejmuje fizjoterapię, kurs masażu, leki i różne efekty fizjoterapii.

Masaż

Aby przywrócić utracone funkcje lewej strony ciała, wykonywany jest masaż ramion i nóg po lewej stronie ciała. Warto jednak pamiętać, że taki wpływ powinien zostać wykonany przez profesjonalistę w tej dziedzinie.

Ćwicz

Jeśli chodzi o ćwiczenia, zaleca się rozpocząć ich wdrożenie natychmiast po ustabilizowaniu się ogólnego stanu pacjenta.

W początkowej fazie ćwiczenia te wykonywane są w pozycji leżącej z pomocą innej osoby.

Na przykład, powinieneś zgiąć i rozciąć lewe ramię i nogę, a także spróbować zmienić pozycję sparaliżowanych palców.

Jak tylko dana osoba może wstać, ćwiczenia będą wykonywane w pozycji stojącej.

Warto również zauważyć, że intensywność wysiłku fizycznego musi odpowiadać kondycji pacjenta.

Odzyskiwanie i rehabilitacja

Oprócz masażu i wysiłku fizycznego, następujące zabiegi pozwolą na przywrócenie pracy ciała:

1. Akupunktura i terapia manualna mają dobry efekt. W ten sposób stymulowana jest wrażliwość, co pozwala przyspieszyć proces rehabilitacji;
2. Terapia mowy i ćwiczenia oddechowe mogą przywrócić zdolność osoby do wyraźnego wyrażania myśli. Polegają one na komunikowaniu się z pacjentem w jak największym stopniu;
3. Doskonałe wyniki pokazują leczenie pijawkami;
4. Podaje się znaczenie diety.

Prognoza porażenia

Czy powrót do zdrowia jest możliwy, jeśli po udarze lewa strona ciała jest sparaliżowana?

Ogólna prognoza dla tych pacjentów jest korzystna.

Niemniej jednak ważne jest, aby zrozumieć, że proces przywracania utraconych zdolności i powrotu do normalnego życia wynika z kilku czynników.

Przede wszystkim ważne jest to, która część mózgu została dotknięta procesem patologicznym.

Równie ważna jest objętość krwotoku. Im jest on mniejszy, tym mniejszy będzie stopień negatywnego wpływu na ciało. Jednym z kluczowych czynników jest szybkość pierwszej pomocy. Wreszcie, rokowanie w celu poprawy stanu pacjenta będzie zależeć od wybranych metod odzyskiwania.

Przydatne wideo na temat:

Opieka i pomoc psychologiczna

Opieka nad takimi pacjentami będzie zależeć od ich stanu i manifestacji obrazu klinicznego. Jednak w każdym przypadku takie osoby muszą zapewnić obecność łóżka z podniesioną podstawą w części głowy. Ponadto dla tych pacjentów ważne jest okresowe otarcie skóry. Aby uniknąć powstawania odleżyn, pozycję ciała pacjenta należy zmieniać co 3 godziny.

Już od 5-6 dni po udarze można rozpocząć pierwsze działania w części rehabilitacyjnej. Szybkość i skala odzyskania utraconych funkcji będą zależeć od ich regularności i zgodności ze stanem pacjenta. O ile wcześniej rozpocznie się rehabilitacja, szanse pacjenta na maksymalne odzyskanie zależą.

Jeśli bliscy pacjenta zdecydowali się na samodzielną opiekę nad nim, wówczas powinni ukończyć specjalny kurs rehabilitacji takich pacjentów. Jednakże, jeśli stan osoby z udarem jest niezwykle trudny, wówczas opiekę nad nim lepiej powierzyć profesjonalistce. Aby człowiek sam się utrzymywał i stopniowo wracał do codziennego życia, musi ponownie nauczyć się tych umiejętności.

To ważne! Obowiązkowym elementem zdrowienia jest pomoc psychologiczna. Zmieniony stan emocjonalny takiej osoby może być spowodowany przez udar lub reakcję na nią.

Jako minimum taka osoba powinna mieć zapewniony komfortowy i sprzyjający klimat psychologiczny, komunikować się z nim i unikać wszelkich sporów i konfliktów. Jeśli krewni nie są w stanie nawiązać kontaktu z takim pacjentem, możesz skorzystać z pomocy profesjonalnego psychologa, który powinien zwiększyć motywację pacjenta do wyzdrowienia.

Wniosek

Tak więc udar mózgu prawej półkuli mózgu, który doprowadził do paraliżu lewej strony ciała, jest raczej poważnym stanem, który wymaga wiele czasu, siły woli i cierpliwości, aby je wyeliminować. Nie mniej ważna jest obecność i troska bliskich.

Co zrobić, jeśli udar sparaliżował prawą stronę

Obrót prawostronny jest znacznie częstszy niż lewostronny. Porażenie prawej strony wskazuje, że dotyczy ona lewej półkuli mózgu. Prognoza w tym przypadku będzie znacznie korzystniejsza. Przede wszystkim osiąga się to dzięki temu, że możesz szybko postawić diagnozę i rozpocząć leczenie. Jeśli w czasie udaru sparaliżuje prawą stronę, wtedy diagnoza jest bardzo łatwa do wykonania - prawie zawsze tej patologii towarzyszy naruszenie funkcji mowy. Ten wskaźnik pozwala zidentyfikować problem niemal bezbłędnie.

Cechy choroby

W rzeczywistości obrót prawostronny ma bardzo mało charakterystycznych cech z lewej strony, ale wciąż istnieją pewne niuanse. Są one bardzo ważne, aby wziąć pod uwagę, przede wszystkim, aby postawić prawidłową diagnozę - to określi dalsze leczenie pacjenta.

Przyczyny

Przyczyny rozwoju udaru nie różnią się od miejsca uszkodzenia naczyń mózgowych. Są one standardowe dla obu typów:

• wysokie ciśnienie krwi;
• niewłaściwa dieta (dieta zawierająca żywność, która powoduje wzrost poziomu cholesterolu we krwi);
• nadwaga;
• złe nawyki;
• cukrzyca, choroba serca;
• predyspozycje genetyczne.

Wszystkie te czynniki mogą w pojedynkę sprowokować rozwój choroby lub wpłynąć na nią w złożony sposób.

Częste symptomatologie

Zwykle uszkodzenie lewej strony naczyń mózgowych charakteryzuje się nie tylko standardowymi objawami jakiegokolwiek rodzaju udaru (bólami głowy, zawrotami głowy, nudnościami, wymiotami), ale także pewnymi cechami, które pozwalają nam natychmiastowo przyjąć dokładnie ten rodzaj udaru:

Objawy pojawiają się niemal natychmiast po wystąpieniu udaru.

Okres rehabilitacji

Jeśli prawa strona jest sparaliżowana, rokowanie jest zwykle o wiele bardziej korzystne, niż gdy lewa strona jest sparaliżowana.

Faktem jest, że po prawej stronie znajduje się mniej ważnych organów (w szczególności serce po lewej), a zatem, gdy wpływ na prawą stronę ma wpływ, ważne funkcje organizmu są mniej zakłócone. Ale konsekwencje mogą być również poważne, a okres naprawy jest długi. Dlatego tak ważne jest, aby zwracać należytą uwagę nie tylko na główne leczenie, ale także na okres regeneracji, kiedy pacjent będzie potrzebował maksymalnej cierpliwości i wsparcia ze strony bliskich.

Metoda leczenia

Zazwyczaj leczenie jest przepisywane w zależności od tego, jaki typ udaru jest diagnozowany, a także od stopnia uszkodzenia mózgu pacjenta. Zwykle terapia pod wieloma względami ma standardowe momenty i polega na:

• eliminacja głównej przyczyny. Ważne jest, aby dowiedzieć się, co spowodowało rozwój podobnej choroby (miażdżyca, nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, niewydolność nerek) i rozpocząć terapię stabilizującą tę chorobę;
• normalizacja przepływu krwi. Najczęściej w tym celu stosuje się leki w celu rozrzedzenia krwi i wyeliminowania skurczów naczyniowych. Ale z udarem krwotocznym, wręcz przeciwnie, obserwuje się zbyt duży przepływ krwi i pod jego naciskiem dochodzi do pęknięcia ścian naczyń krwionośnych. W takim przypadku konieczne jest jedynie zmniejszenie ciśnienia krwi na ściankach naczyń krwionośnych;
• oznacza poprawę tonu ścian naczyń krwionośnych;
• leki do normalizacji ciśnienia krwi;
• diuretyki pomagają nie tylko obniżyć ciśnienie krwi, ale także utrudniają rozwój obrzęku mózgu.

Ponadto leki często są przepisywane dodatkowo w celu poprawy funkcjonowania serca i obniżenia poziomu cholesterolu we krwi. Ponadto terapia powinna obejmować ścisłe przestrzeganie diety i dostosowanie stylu życia.

Natychmiast po rozpoznaniu choroby samo leczenie przeprowadza się w szpitalu. Bardzo często pacjent może potrzebować połączenia ze specjalnymi urządzeniami do sztucznego podtrzymywania życia organizmu. Następnie proces odzyskiwania odbywa się w domu lub w centrum rehabilitacji.

Procedury odzyskiwania

Powrót do zdrowia po udarze wymaga długiego czasu i wielkiej cierpliwości. Zamknij w tym przypadku powinno pokazać największą powściągliwość i starać się pomóc pacjentowi w jak największym stopniu. Musimy zrozumieć, że taka osoba będzie musiała uczyć się wszystkiego od nowa (czytać, pisać, jeść, chodzić).

Rehabilitacja zazwyczaj odbywa się nie tylko w domu, ale często w specjalnym ośrodku, w którym profesjonalni pracownicy medyczni pomagają ludziom wyzdrowieć po udarze. Nawet jeśli po tych masażach i innych procedurach będą pomagać bliscy ludzie, to profesjonaliści powinni nadal tego uczyć.

Masaż udaru ma ogromne znaczenie. Pomaga nie tylko przywrócić funkcje ruchowe kończyn, ale także zapobiega powstawaniu odleżyn i zastoju krwi w ciele. Ale jednocześnie należy to robić bardzo ostrożnie. Należy rozumieć, że sparaliżowana kończyna natychmiast po udarze jest bardzo wrażliwa i dlatego w tym czasie masaże powinny być bardzo krótkotrwałe (nie dłużej niż 15 minut), najlepiej powinny być wykonywane po porannych procedurach higienicznych. Początkowo powinny składać się tylko z pociągnięć i lekkiego tarcia. Stopniowo można zwiększyć intensywność masażu i jego czas trwania. W przyszłości możesz uzupełnić masaż innymi ćwiczeniami, które pomagają przywrócić aktywność ruchową kończyny i wyeliminować niedowład połowiczy.

Porażenie prawej strony po udarze podczas normalnego przebiegu sytuacji można wyeliminować w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po wystąpieniu udaru. W tym przypadku aktywność ruchowa palców wznawia się po miesiącu.

W międzyczasie sam pacjent nie zaczął normalnie się poruszać, powinien być przenoszony na drugą stronę co dwie godziny: zapobiegnie to zanikowi mięśni i powstawaniu odleżyn. W tym samym celu bardzo ważne jest zwrócenie szczególnej uwagi na higienę ciała pacjenta, konieczne jest zapewnienie, aby na łóżku nie było zagnieceń i nierówności.

Podczas przeprowadzania procedur higienicznych bardzo ważne jest, aby woda nie była zbyt gorąca - skóra sparaliżowanej kończyny jest bardzo wrażliwa, a nawet gorąca woda może powodować oparzenia.

Ćwiczenia regeneracyjne

Jeśli po udarze sparaliżuje prawą stronę, a następnie, aby przywrócić aktywność ruchową, wymagane będą dodatkowe procedury i ćwiczenia. Po konsultacji z lekarzem zaleca się rozpoczęcie kursu ćwiczeń oddechowych i wizyty na basenie. Zabiegi wodne mają bardzo korzystny wpływ na ciało takich pacjentów, pomagają rozluźnić mięśnie, poprawić ogólny stan pacjenta.

Kiedy pacjent może już wstać z łóżka, zaleca się chodzenie na świeżym powietrzu. Pożądane jest, aby spacery odbywały się na płaskiej powierzchni (park, plac), gdzie nie ma wzniesień. Początkowo spacer nie powinien przekraczać 500 m, a następnie można przedłużyć spacer do 2 km.

Każda czynność musi zostać zakończona, jeśli pacjent odczuwa dyskomfort lub ogólne pogorszenie stanu zdrowia.

Zwyczajowo należy również uwzględnić odpowiednie odżywianie w kompleksie środków rehabilitacyjnych. Dieta powinna być wykonana z uwzględnieniem wszystkich cech organizmu, a także potrzeb w zakresie obniżenia poziomu cholesterolu we krwi.

Możliwe powikłania

Niektórzy pacjenci z tą patologią mogą dodatkowo zauważyć wiele poważnych powikłań. Występują one w sytuacjach, w których terapia została wybrana nieprawidłowo, niepoprawnie przypisana, lub jeśli dotknięty zostałby zbyt duży obszar naczyń mózgowych. Nieodwracalne konsekwencje są również możliwe, jeśli pacjent nie otrzymał niezbędnej pomocy przez długi czas. Możliwe są następujące zjawiska:

• zaburzenia mowy. Może to być albo całkowita utrata funkcji mowy, albo spowolnienie mowy lub pojawienie się pewnych trudności w wymowie;
• powstawanie odleżyn, skrzepów krwi, stagnacja, zapalenie płuc ze względu na unieruchomienie pacjenta;
• jeśli dotknięte zostaną zbyt duże obszary mózgu odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji organizmu, wówczas pacjent może całkowicie zaprzestać kontrolowania oddawania moczu, defekacji;
• Najczęściej występują poważne naruszenia w mózgu. W tym przypadku człowiek rozwija zaburzenia pamięci, orientację w przestrzeni, porównywanie pewnych faktów ze sobą.

Zwykle, nawet jeśli pacjentowi pomogło to w czasie, wtedy przy odpowiedniej terapii powikłania stopniowo zanikają. Jednocześnie ważne jest, aby po prostu okazać cierpliwość - proces odzyskiwania w tym przypadku zajmuje znacznie więcej czasu.

Zapobieganie i prognozy

Ilu ludzi żyje po takich chorobach, zależy od tego, jak dokładnie pacjent będzie monitorował swoje zdrowie. Konsekwencje mogą nie być zbyt negatywne, jeśli leczenie rozpocznie się w odpowiednim czasie, a pacjent spełnia wszystkie zalecenia swojego lekarza prowadzącego.

Wiele osób, które przeżyły udar prawej strony, może z łatwością żyć przez bardzo długi czas, a nawet całkowicie wyzdrowieć po chorobie.

W każdym razie, nawet jeśli pacjentowi udało się powrócić do swojego zwykłego starego życia, musi on od czasu do czasu poddawać się kuracji podtrzymującej, przyjmować leki obniżające ciśnienie krwi i rozrzedzać krew.

Bardzo ważne jest również przestrzeganie kilku dodatkowych zaleceń:

• zmniejszyć spożycie tłuszczów zwierzęcych. Prowokują powstawanie blaszek cholesterolowych na ścianach naczyń krwionośnych i rozwój miażdżycy;
• zmniejszyć spożycie soli. Prowokuje to naruszenie wydajności płynu z organizmu i powoduje wzrost ciśnienia krwi. To samo można powiedzieć o nadwadze;
• prowadzić aktywny tryb życia. Nawet podczas okresu rehabilitacji ćwiczenia chodzenia, pływania i oddychania nie będą przeszkadzać;
• unikaj stresujących sytuacji;
• wykonaj surową codzienną rutynę, wystarczająco dużo snu.

Każdy pacjent powinien zrozumieć, że nawet po całkowitym wyzdrowieniu istnieje znaczne ryzyko nawrotu udaru, dlatego należy ściśle przestrzegać wszystkich środków ostrożności, aby uniknąć nawrotów.

Więc, oczywiście, udar jest bardzo poważną chorobą, która może wywołać złożone, a czasem nieodwracalne konsekwencje, dlatego tak ważne jest, aby rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe. Oprócz podstawowej terapii okres rekonwalescencji jest równie ważny, aby pacjent mógł powrócić do normalnego, pełnego życia. Należy rozumieć, że po pojedynczym udarze ryzyko rozwoju nawracającej choroby wzrasta dziesiątki razy z prawdopodobieństwem pierwotnego rozwoju. Dlatego tak ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na stan swojego zdrowia i stosować się do wszystkich zaleceń lekarza.

Plan rehabilitacji domowej po jakimkolwiek udarze mózgu.

Autor artykułu: Nivelichuk Taras, kierownik wydziału anestezjologii i intensywnej terapii, staż pracy od 8 lat. Szkolnictwo wyższe w specjalności "Medycyna".

Z tego artykułu dowiesz się: na czym polega rehabilitacja po udarze w domu, jak powinna przebiegać każda faza zdrowienia. Co musisz zrobić, aby odzyskać tak szybko, jak to możliwe.

Wszyscy pacjenci po udarze mają zaburzenia w układzie nerwowym. Może to być nieistotne (na przykład przedłużona mowa lub lekkie osłabienie rąk i nóg) i poważne (całkowity brak ruchu, mowa, ślepota). W każdym przypadku pacjenci po udarze po wypisaniu ze szpitala powinni być w pełni zrehabilitowani w domu.

Głównym zadaniem rehabilitacji jest przywrócenie uszkodzonych komórek nerwowych lub zapewnienie warunków dla zdrowych neuronów mózgu do przejęcia ich funkcji. W rzeczywistości, osoba musi ponownie nauczyć się siedzieć, rozmawiać, chodzić, wykonywać subtelne manipulacje. Zajmuje miesiące, lata, a czasem dekady. Bez rehabilitacji niemożliwe jest przystosowanie się do pełnego życia. Ponieważ osoba jest stale w szpitalu lub centrum rehabilitacji, osoba nie może, główna rehabilitacja odbywa się w domu.

Zasady przedstawione w tym artykule odnoszą się do pacjentów z udarem o dowolnym stopniu niedokrwienia lub krwotoku.

Rehabilitacja na udar krwotoczny trwa dłużej niż w przypadku udaru niedokrwiennego, ale poza tym rehabilitacja jest taka sama.

Pięć obszarów rehabilitacji

1. Ogólne środki dotyczące opieki nad pacjentem: prawidłowe odżywianie, higiena, pielęgnacja skóry i zapobieganie odleżynom.
2. Przywrócenie ruchów.
3. Odzyskiwanie pamięci.
4. Odzyskiwanie mowy.
5. Wspomagająca terapia lekowa.

W tym artykule przyjrzymy się punktom 2, 3 i 4 - co właściwie robi pacjent w domu. Pierwsza kwestia jest bardziej istotna dla osób, które opiekują się pacjentami leżącymi w łóżku, a lekarz całkowicie przepisuje leki.

Cztery etapy rehabilitacji

1. Utrzymywanie najważniejszych funkcji, od których zależy życie.
2. Nauka podstawowych umiejętności związanych z samoobsługą.
3. Szkolenie w zakresie ogólnych umiejętności motorycznych, mowy i intelektualnych, tworzenie warunków do ich powrotu do zdrowia (zdolność siedzenia, poruszania się, chodzenia).
4. Trening w wykonywaniu subtelnych ruchów kończyn, umiejętności, pełnej mowy i innych umiejętności.

Sześć ogólnych zasad rehabilitacji

Najważniejsze wskazówki i zasady dotyczące okresu rekonwalescencji:

1. Wczesny start. Rozpocznij rehabilitację od pierwszych dni pobytu w szpitalu i kontynuuj w domu aż do przywrócenia utraconych funkcji.
2. Systematyczne - stałe i regularne przeprowadzanie kompleksowych działań naprawczych. Ciężka praca nad sobą i chęć odzyskania są kluczem do skutecznej rehabilitacji.
3. Sekwencja - każdy etap powrotu do zdrowia jest przeznaczony dla określonej kategorii pacjentów (w przypadku ciężkich udarów, rozpoczęcia rehabilitacji od pierwszego etapu, w przypadku zapalniczek - od jednego z kolejnych). Ważne jest, aby krok po kroku i krok po kroku przejść do nowego etapu (po osiągnięciu wyznaczonych celów).
4. Wielokierunkowość - przywracanie wszystkich utraconych funkcji (ruchów, mowy, pamięci) jednocześnie, jednocześnie na etapie rehabilitacji.
5. Użyj narzędzi rehabilitacyjnych: laski, wózka, wózka inwalidzkiego, kul. Sprzęt do rehabilitacji udarowej
6. Specjalista ds. Kontroli Bez względu na to, jak poprawna jest domowa rehabilitacja, pacjenci po udarze muszą być obserwowani przez neurologa i mają do czynienia z rehabilitologiem. Specjaliści ci pomogą wybrać odpowiedni zestaw środków rehabilitacyjnych i monitorować ich skuteczność.

Ruchy regeneracyjne

Pierwszym kierunkiem rehabilitacji po udarze jest przywrócenie ruchu. Biorąc pod uwagę, że 95% pacjentów z udarem ma niedowład i porażenie w różnym stopniu, wszystko zależy od tego. Jeśli osoba zostanie aktywowana, krążenie krwi w całym ciele ulegnie poprawie, znikną zagrożenia odleżyn, będzie on w stanie samodzielnie zaspokoić podstawowe potrzeby - wszystkie inne utracone zdolności również będą szybciej się regenerować.

Ogólne zasady terapii ruchowej w celu przywrócenia ruchów po udarze:

• Kompleks ćwiczeń jest lepiej skoordynowany ze specjalistą (fizykoterapeutą, rehabilitologiem).
• Zwiększaj płynność obciążenia, biorąc pod uwagę rzeczywiste możliwości.
• Stopniowo komplikuj technikę ćwiczeń ruchowych: od prostych ruchów gięcia do subtelnych celowanych ruchów za pomocą pomocy (koraliki, ekspandery, kijek gimnastyczny, guma okrągła, sprzęt do ćwiczeń, instrumenty muzyczne). Pomoce w przywracaniu ruchów dłoni
• Ruch nie powinien powodować bólu. Jeśli wystąpi, zmniejsz obciążenie.
• Przed wykonaniem ćwiczeń przygotuj mięśnie za pomocą masażu, tarcia lub ocieplenia.
• Głównym celem terapii ruchowej jest rozluźnienie mięśni, ponieważ po udarze są one dramatycznie napięte (mają hipertonię).
• Unikaj przepracowania. Najlepiej wykonywać gimnastykę dwa razy dziennie, trwającą około godziny.
• Wykonując ćwiczenia ruchowe, obserwuj swój oddech, powinno być gładkie, wdychać i wydychać synchronicznie towarzyszyć pewnemu cyklowi ćwiczeń (na przykład podczas zginania wdechu, podczas prostowania wydechu).
• Podczas wykonywania ćwiczeń w pozycji stojącej lub siedzącej pożądane jest, aby ktoś znajdujący się w pobliżu pomagał pacjentowi lub kontrolował jego stan. Pozwoli to uniknąć obrażeń spowodowanych możliwymi upadkami.
• Zapobieganie przykurczowi - im dłużej kończyna jest w tej samej pozycji (zgięta w łokciu, kolanie), tym mocniej mięśnie są unieruchomione w niewłaściwej pozycji. Umieść miękką poduszkę między złożonymi segmentami (na przykład zwiniętą w tkaninę w łokciu lub dole podkolanowym). Możesz także unieruchomić kończynę nieugiętą na twardej powierzchni (płytce) za pomocą plastra lub bandaża.
• Liczba cykli każdego ćwiczenia może być różna: od 2-3 do 10-15, co zależy od fizycznych możliwości pacjenta. Po opanowaniu prostszej gimnastyki nie przerywaj zajęć. Zrób to przed nowymi ćwiczeniami.

Ćwiczenia dla pacjentów w pozycji leżącej

Elementarna terapia ruchowa w ramach rehabilitacji domowej jest wskazana dla pacjentów, którzy mieli ciężki udar niedokrwienny lub krwotoczny. Wszyscy są zmuszeni do położenia się, mają szorstki jednostronny paraliż (zwiększony ton, zgięcie ramion i nóg).

Odpowiednia gimnastyka może być:

1. Z każdą ręką wykonaj ruchy zgięciowe, a po nich ruchy obrotowe (okrągłe): palcami (zaciskając pięść, rozluźniając pięść), szczotkami w nadgarstkach, przedramionami w łokciach, całą dłonią w ramieniu. Wykonuj podobne ruchy przy każdym przegubie i stawie stopy (palce, staw skokowy, kolano, biodro).
2. Ćwiczenia z ręcznikiem. Zawieś ręcznik na łóżku, weź go za pomocą pędzla, wykonuj dowolne ruchy tą ręką (ręcznikiem): zegnij łokieć na plecach, przesuń go w bok z pozycji na boku.
3. Leżąc na plecach, ugnij nogi w stawach kolanowych i biodrowych, kładąc stopy na łóżku. Chwyć dolne nogi dłońmi powyżej kostek. Pomagając dłońmi, zginaj i rozkurcz nogę w kolanie, nie zdejmując nogi z łóżka, aby się nią przesuwał.

Gimnastyka w pozycji siedzącej

Celem ćwiczeń wykonywanych podczas siedzenia jest poszerzenie zakresu ruchów ramion, wzmocnienie mięśni pleców i przygotowanie ich do chodzenia:

1. Usiądź na brzegu łóżka, opuść nogi. Ręce wyciągnięte, chwyć za krawędzie frędzlami. Sięgnij do tyłu, ciągnąc tułów do przodu w tym samym czasie, nie puszczając ramion. W tym samym czasie zaczerpnij oddechu. Odprężając, wydychaj. Powtórz około 10 razy.
2. Usiądź na łóżku, nie obniżaj nóg. Ewentualnie podnieś każdą nogę. Oprzyj dłonie na łóżku od tyłu, uformuj razem obie nogi.
3. Siedząc, nie opuszczaj nóg, połóż dłonie na łóżku, przesuwając je za plecami. Połącz ze sobą łopatki, prostując ramiona. W tym samym czasie cofnij głowę z tyłu. Uważaj na swój oddech: prowadząc łopatkami, wdychaj, odprężaj - wydech.

Trzy ćwiczenia ruchowe w pozycji stojącej

Celem ćwiczeń z pozycji stojącej jest rehabilitacja subtelnych ruchów i umiejętności:

1. Podnieś niewielki przedmiot z podłogi z pozycji stojącej (na przykład monety, pudełka zapałek, zapałki), naciśnij klawisze narzędzia lub klawiatury, na przemian przeciwstawiaj się kciukowi ze wszystkim innym.
2. Weź do ręki ekspandery szczotek. Wciskając je w pięść, jednocześnie przesuwaj ręce po bokach, rozprostuj - prowadź do tułowia.
3. Ćwicz "nożyczki". Stojąc na podłodze rozstaw nogi na szerokość barków. Wyciągnij ręce przed siebie. Wykonuj ramiona przemienne, przesuwając je na drugą stronę.

Odzyskiwanie mowy

Pacjenci powinni być przygotowani na to, że pomimo długich sesji przywracania mowy (kilka miesięcy lub nawet lat) może nie być pozytywnego efektu. W 30-35% przypadków mowa powraca spontanicznie, a nie stopniowo.

Zalecenia dotyczące przywrócenia mowy:

1. Aby pacjent mógł mówić, musi stale słyszeć dźwięki, słowa, rozwiniętą mowę.
2. Przestrzegaj zasady kolejnych etapów rehabilitacji. Zacznij od wymowy poszczególnych dźwięków, przejdź do sylab, prostych i złożonych słów, zdań, rymów. Możesz pomóc osobie, wypowiadając pierwszą część słowa, której koniec wypowiada niezależnie.
3. Słuchanie muzyki i śpiewanie. Zdarza się, że osoba po udarze nie może normalnie mówić, ale umiejętność śpiewania zostaje zachowana. Pamiętaj, aby spróbować śpiewać. To przywróci mowę szybciej.
4. Przed lustrem wykonuj ćwiczenia, aby przywrócić mięśnie twarzy. Szczególnie ta rehabilitacja w domu jest istotna, jeśli udar mózgu objawia się przez skręconą twarz:

• zgryź zęby;
• złóż i rozciągnij wargi w postaci rurki;
• otwarcie ust, popchnij język do przodu tak daleko, jak to możliwe;
• gryźć naprzemiennie wargę górną i dolną;
• oblizaj swoje usta w kółko, najpierw w jednym kierunku, a potem w innym kierunku;
• podciągnij kąciki ust, jakby się uśmiechały.

Odzyskiwanie pamięci i inteligencji

Pożądane jest rozpoczęcie rehabilitacji zdolności intelektualnych w szpitalu, po ustabilizowaniu się stanu ogólnego. Ale przeciążenie mózgu nie jest tego warte.
Funkcjonalne przywrócenie pamięci powinno być poprzedzone wsparciem lekowym dotkniętych komórek nerwowych. Leki dożylne są podawane (Actovegin, Thiocetam, Piracetam, Cavinton, Cortexin) lub przyjmowane w postaci tabletek. Ich efekty terapeutyczne są realizowane bardzo powoli, co wymaga długiego odbioru (3-6 miesięcy). Kursy takiej terapii należy powtórzyć w ciągu 2-3 miesięcy.

Leki pomagające w przywracaniu pamięci

Natychmiastowe zabiegi rehabilitacyjne w celu przywrócenia pamięci:

• Umiejętność zapamiętywania jest szybko przywracana, jeśli dana osoba może mówić, widzieć, słyszeć i ma odpowiednie zachowanie.
• Trening umiejętności zapamiętywania: słuchanie i powtarzanie liczb, słów, wierszy. Najpierw uzyskaj krótkoterminowe zapamiętywanie (powtórzenie jest możliwe natychmiast po wysłuchaniu informacji). Jego warunki będą stopniowo wydłużane - na życzenie pacjenta, aby obliczyć liczbę będą niezależnie wymawiane. To będzie świadczyć o skuteczności rehabilitacji.
• Oglądaj zdjęcia, filmy wideo, zapamiętywanie i wymawianie nazw wszystkiego, co jest przedstawione.
• Graj w gry planszowe.

Działania rehabilitacyjne mające na celu przywrócenie pamięci

Co decyduje o czasie rehabilitacji i prognozy

Środki mające na celu przywrócenie funkcji układu nerwowego po udarze w domu są ważnym elementem okresu rehabilitacji:

• Około 70% pacjentów, spełniając je, osiąga oczekiwane wyniki (regeneruje się w miarę możliwości w ogóle).
• W 15-20% skuteczność rehabilitacji przewyższa spodziewane pod względem czasu i funkcjonalności.
• 10-15% pacjentów nie osiąga oczekiwanego powrotu do zdrowia.
• Brak rehabilitacji w domu jest przyczyną głębokiej niepełnosprawności po udarze w 75%.

Prognoza i warunki zwrotu pomocy znajdują się w tabeli:

Odzyskiwanie i rehabilitacja po udarze w domu

Udar lub ostre naruszenie krążenia mózgowego, niezależnie od jego postaci, jest poważną chorobą. Z powodu udaru upośledzona jest wydajność różnych części mózgu. A to oznacza, że ​​dana osoba nie jest w stanie wykonywać swoich zwykłych czynności.

Na szczęście udar nie jest zdaniem. W większości przypadków możliwe jest odzyskanie utraconej funkcji mózgu, w całości lub w części. A program rehabilitacji można wykonać w domu.

Leczenie

Udar spowodowany jest zablokowaniem (udarem niedokrwiennym) lub naruszeniem integralności (udaru krwotocznego) naczyń mózgowych. W wyniku tego krążenie krwi w mózgu cierpi, a komórki nerwowe umierają z powodu braku tlenu. Tak więc, z powodu udaru, ludzki mózg traci część swoich części, które są odpowiedzialne za pewne funkcje - mowę, inteligencję, pamięć, wrażliwość, wzrok, słuch, ruch i podawanie naturalnych potrzeb (jedzenie, oddawanie moczu i defekacja).

Rodzaj udaru to przejściowy atak niedokrwienny, w którym po pewnym czasie pojawiają się objawy zaburzeń krążenia w mózgu. Jednak wymaga również uważnej uwagi i badania przez neurologa, ponieważ często może przekształcić się w pełny obrys.

Leczenie udarem jest wydarzeniem wielowymiarowym. Jeśli podejrzewa się ostre naruszenie krążenia mózgowego, pacjent jest natychmiast hospitalizowany. Jeśli diagnoza w szpitalu zostanie potwierdzona, rozpocznie się leczenie pacjenta. Do tego celu stosuje się zwykle konserwatywne metody. Jednak w niektórych przypadkach konieczna jest operacja.

Na początku leczenie można przeprowadzić tylko w szpitalu. Jednak po ustabilizowaniu się stanu pacjenta i jego życiu przestaje być zagrożony, zostaje zwolniony. Dalsze leczenie powinno być prowadzone w domu, ale pod nadzorem neurologa.

W leczeniu udaru stosuje się następujące metody:

• leki,
• psychoterapia
• właściwa organizacja życia pacjenta,
• fizjoterapia,
• dieta
• ćwiczenia terapeutyczne.

Leczenie po udarze ma również na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa nawrotu choroby. Nie jest tajemnicą, że wielu ludzi, którzy doznali udaru, doświadczyło nawrotu w pierwszym i drugim roku po tym wydarzeniu. Prawdopodobieństwo tego zdarzenia wynosi około 10%. Powtarzające się pociągnięcia często mogą być śmiertelne.

Okres rekonwalescencji dzieli się na trzy etapy:

• wcześnie - do 6 miesięcy,
• późno - 6-12 miesięcy
• rezydualny - ponad rok.

Im szybciej rozpoczną się prace nad przywróceniem funkcji mózgu dotkniętych udarem, tym większa szansa na sukces. Ponadto działania powinny być systematyczne. Nie możesz zrezygnować z programu rehabilitacji i wrzucić go do połowy.

Warto też pamiętać, że udar nie pojawia się właśnie tak. Zwykle jest to wynikiem jakiejś choroby układowej lub kilku:

Jednak najczęściej udary występują na tle nadmiernego spożycia alkoholu i palenia. Nie jest przesadą stwierdzenie, że nikotyna i alkohol dosłownie niszczą naczynia krwionośne mózgu. Nie należy przeoczyć takich czynników ryzyka, jak nadmierne ćwiczenia, stres, praca w trudnych warunkach, niezdrowa dieta.

Dlatego jednocześnie z leczeniem skutków samego udaru konieczne jest leczenie choroby, która je spowodowała. Pacjent po udanej rehabilitacji powinien na stałe zmienić swój styl życia, jeśli to on doprowadził do udaru.

Jak odzyskać od udaru mózgu

Praktyka pokazuje, że po udarze można odzyskać utracone zdolności fizjologiczne i umysłowe. Uszkodzona tkanka mózgowa może się z czasem odbudować, a zdrowe zastąpią martwe neurony. To jednak wymaga czasu. Niestety, bardzo trudno jest przewidzieć z góry, kiedy to się stanie i czy to się stanie w ogóle.

Tutaj wiele zależy od ciężkości choroby, a także od indywidualnych cech pacjenta. Mózg niektórych pacjentów może wyzdrowieć po najpoważniejszych zmianach, podczas gdy u innych nawet niewielkie odchylenia pozostają do końca życia. Ponadto niedokrwienny udar lepiej reaguje na leczenie niż udar krwotoczny.

Nie mniej ważne jest wsparcie ze strony bliskich. U większości pacjentów po udarze występuje zespół asteniczno-depresyjny, wyrażający się w depresji, braku zainteresowania życiem. Możliwe próby samobójstwa ze strony pacjentów.

Dlatego rehabilitację psychologiczną należy prowadzić jednocześnie z leczeniem. Powinien być kontynuowany po przywróceniu głównych funkcji silnika. W tym celu możesz zaufać pacjentowi w drobnych pracach domowych. Ważne jest, aby wyjaśnić pacjentowi, że jest pełnoprawnym członkiem rodziny, a nie bezradną osobą niepełnosprawną.

Najlepszy ze wszystkich, jeśli ożywienie następuje w specjalnych ośrodkach rehabilitacyjnych. Statystyki pokazują, że w tym przypadku istnieje mniejsze prawdopodobieństwo nawrotu choroby. Jednak w środowisku domowym pacjentowi można zapewnić odpowiednie warunki do wyzdrowienia i leczenia. Niektórzy profesjonaliści, tacy jak masażyści, mogą zostać zaproszeni do domu.

Jednak nie należy mieć nadziei, że pacjent wróci do zdrowia po ciężkiej chorobie za tydzień lub dwa. Często trzeba kilka miesięcy, lat, a nawet dekad, aby częściowo przywrócić funkcje układu nerwowego i mózgu. Zazwyczaj odzyskiwanie pacjentów z krwotokiem mózgowym trwa dłużej niż powrót do zdrowia u pacjentów, którzy doznali urazu niedokrwiennego krążenia krwi.

Rehabilitacja po udarze niedokrwiennym w domu

Strategia zdrowienia w dużym stopniu zależy od tego, jak poważnie wpływa na mózg i od ogólnego stanu pacjenta. W wyniku udaru pacjent może być zaburzony:

• pamięć
• mowa,
• umiejętność poruszania się (do całkowitego paraliżu),
• wyższe funkcje umysłowe
• wzrok i słuch
• funkcja przedsionkowa.

W zależności od tego opracowywana jest strategia leczenia i rehabilitacji. Minimalny program to szkolenie pacjenta w zakresie samoopieki, komunikacji, ruchu, mowy i umiejętności intelektualnych. Dopiero potem możesz pomyśleć o przywróceniu umiejętności zawodowych.

Program rehabilitacji powinien być zgodny z następującymi zasadami:

• wczesny start
• systematyczny,
• sekwencja, która
• wielokierunkowość.

Im wcześniej rozpocznie się program rehabilitacji, tym większe szanse powodzenia. Jeśli to możliwe, należy rozpocząć leczenie w szpitalu. Czas stracony może negatywnie wpłynąć na możliwości poprawy zdrowia ludzkiego.

Systematyczne oznacza, że ​​wszystkie czynności rehabilitacyjne muszą być wykonywane w sposób ciągły. Nie można robić przerw w zajęciach, ponieważ wyrównuje on wszystkie postępy dokonane wcześniej.

Sekwencja oznacza następujący plan lekcji, w którym złożone ćwiczenia mogą być praktykowane tylko po opanowaniu przez pacjenta prostszych ćwiczeń. Nie można od razu wymagać od pacjenta nie do zniesienia dla jego obecnego stanu rzeczy.

Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę, że różne funkcje ciała muszą być przywrócone w tym samym czasie. Jeśli pacjent ma kilka funkcji ośrodkowego układu nerwowego, które są jednocześnie zaburzone, nie należy angażować się tylko w jednym kierunku ze szkodą dla innych. Tę zasadę rozumie się przez wielokierunkową rehabilitację.

Rehabilitacja domowa nie jest procesem łatwym, a wszystkie jej aspekty są trudne do rozważenia. Dlatego powinno to być wykonywane pod nadzorem neurologa. Oczywiście, pewna kontrola stanu pacjenta może być wykonywana przez niego lub przez osoby blisko niego. Tak więc, pacjenci cierpiący na nadciśnienie, konieczne jest cały czas, aby zmierzyć poziom ciśnienia krwi, cukrzycę - poziom cukru we krwi, miażdżycę - cholesterol we krwi.

Jeśli cele zostały ustalone realistycznie, a program do ich osiągnięcia był uważnie śledzony, to w większości przypadków kończy się sukcesem. Chociaż wiele zależy od stanu początkowego.

Przywrócenie funkcji motorycznych

Ponad 90% pacjentów z udarem ma porażenie lub niedowłady różnych części ciała. Wynika to z faktu, że części kory ruchowej są dotknięte w mózgu. Dlatego przywrócenie funkcji motorycznych jest jednym z głównych obszarów rehabilitacji. Przede wszystkim dotyczy to kończyn - nóg i ramion. Niemożność kontrolowania mięśni nóg prowadzi do tego, że dana osoba traci zdolność chodzenia, mięśnie ramion - do tego, że traci się możliwość manipulowania różnymi przedmiotami. Ponieważ ręce wykonują bardziej złożone ruchy, przywracanie ich funkcji często trwa dłużej i trudniej. Często dotyka obu kończyn z jednej strony ciała.

Funkcje nerwowe utracone w wyniku udaru mózgu nie zostaną przywrócone przez siebie, konieczne jest długie szkolenie. W tym celu konieczne jest wykonanie zalecanych kompleksów fizykoterapii. Pomagają przywrócić funkcjonalność tych części ciała, których kontrola została częściowo utracona - chodzenie, ruchy ramion, delikatne zdolności motoryczne palców. Oczywiście ćwiczenia nie powinny być wyczerpujące. W końcu stres może prowadzić do pogorszenia. Jeśli ćwiczenie powoduje ból, zmniejsz obciążenie. Przed wykonaniem złożonych ćwiczeń konieczne jest przygotowanie mięśni z masażem lub otarciem. Należy również pamiętać, że głównym celem fizykoterapii nie jest zwiększenie napięcia mięśniowego, a raczej jego zmniejszenie, ponieważ hipertonię mięśni obserwuje się zwykle po udarze. Gimnastyka powinna trwać nie dłużej niż godzinę. Jeden dzień zazwyczaj zajmuje nie więcej niż 2 klasy.

Technika odzyskiwania pamięci

Nie mniej, i być może trudniejszy jest proces przywracania mowy i pamięci. W końcu osoba ze względu na konsekwencje udaru nie tylko traci umiejętności zawodowe, umiejętność poruszania się we współczesnym życiu, ale może nawet nie rozpoznaje bliskich mu osób. Dlatego konieczne jest okazanie cierpliwości. Tylko dobrotliwa postawa wobec pacjenta może mieć znaczenie.

Ćwiczenia mnemoniczne mogą pomóc - zapamiętywanie słów, liczb, obiektów przedstawionych na zdjęciach. Bardzo dobrze rozwinięte gry z kartami pamięci. Z pacjentem można zapamiętać te wydarzenia, które miały miejsce w ciągu dnia.

Proces przywracania pamięci i mowy może czasami trwać znacznie dłużej niż proces przywracania ruchliwości i funkcji motorycznych. Tutaj najlepiej szukać pomocy u logopedy i logopedy.

Technika odzyskiwania mowy

Umiejętność rozumienia języka i generacji mowy - jedna z najważniejszych funkcji ludzkiej psychiki. Bez tej okazji człowiek poczuje się gorszy, jego społeczna adaptacja stanie się znacznie bardziej skomplikowana. Niestety, jeśli w wyniku udaru dotknie środek mowy mózgu na lewej półkuli mózgu, wówczas pełne przywrócenie funkcji mowy (jej postrzeganie i generowanie) może nie nastąpić. Ponadto, z porażką tego obszaru kory, łamane są zdolności matematyczne.

Ponadto trudności z mówieniem mogą być spowodowane paraliżem mięśni krtani i twarzy, które są odpowiedzialne za artykulację dźwięków.

Jednak w żadnym wypadku nie warto tracić nadziei, nawet jeśli początkowo nie ma postępu w leczeniu tego stanu. W końcu zdarzają się przypadki, gdy mowa powraca do pacjenta spontanicznie. Pomocna będzie tutaj pomoc logopedy. W niektórych przypadkach pacjent może nauczyć się języka migowego.

Zaleca się, aby osoba stale słyszała niektóre słowa, mowę i dźwięki. Bez tego uzyskanie zdolności rozumienia mowy i mówienia jest niemożliwe. Prace nad przywróceniem mowy należy również wykonywać stopniowo, krok po kroku. Najpierw pacjent musi nauczyć się wymawiać poszczególne dźwięki, a następnie - tworzyć sylaby z nich, a następnie - słowa i zdania. Czasami pomaga słuchać piosenek i niezależnego śpiewu. Przydatne mogą być także ćwiczenia rozwijające mięśnie twarzy:

• zęby się szczerzą
• zawijanie warg w kanalikach
• otwieranie i zamykanie ust,
• wytyka język
• zaciskając rogi warg w formie uśmiechu
• lizanie warg językiem
• gryząc usta zębami
• inflacja policzków.

Fizjoterapia i masaż

Procedury fizjoterapii stosowane w okresie rehabilitacji:

• terapia błotem
• masaż,
• magnetoterapia
• terapia laserowa
• terapia manualna
• elektrostymulacja dotkniętych mięśni i kończyn.

Najbardziej rozpowszechnioną w rehabilitacji po udarze był masaż - skuteczny środek, który nie wymaga drogiego sprzętu i pomaga złagodzić napięcie mięśni, przywrócić prawidłowy przepływ krwi.

Opieka nad pacjentem łóżku

Co zrobić, jeśli dana osoba jest całkowicie lub częściowo sparaliżowana w wyniku udaru i nie może chodzić? W tym przypadku musi on wyposażyć specjalne łóżko. Musi być umieszczony na środku pokoju, aby można było uzyskać do niego dostęp z co najmniej 3 stron. Łóżko powinno być szerokie (co najmniej 120 cm), a materac powinien być twardy. Wskazane jest również zainstalowanie specjalnej poręczy nad łóżkiem, aby pacjent mógł ją chwycić.

Wymaga również pewnej zmiany toalety i łazienki. Można również zainstalować w nich specjalne poręcze, aby umożliwić chwycenie przez osobę o ograniczonej sprawności ruchowej.

Opieka nad pacjentem łóżku jest jednym z najtrudniejszych zadań dla jego bliskich. Należy zadbać o to, aby odleżyny nie tworzyły się na ciele, ponieważ prowadzą do rozwoju chorób zakaźnych. Istnieje również ryzyko zapalenia płuc z powodu zatory w płucach. Aby temu zapobiec, należy kręcić osobę na boku co 2-3 godziny. Zmiana pozycji ciała pomaga również poprawić krążenie krwi w kończynach. Aby uniknąć chorób skóry, należy stosować specjalne kremy i maści.

Również dla pacjentów obłożnie chorych możesz potrzebować:

• statek
• odpowiednie rozmiary pieluch,
• materace przeciwodleżynowe.

Pościel należy zmienić, ponieważ jest zanieczyszczona i aby zapobiec jej zawilgoceniu. Jeśli pacjent ma problemy z oddawaniem moczu i defekacją, można je rozwiązać za pomocą cewników i lewatyw.

Karmienie

Wielkie trudności pojawiają się w przypadku utraty przez osobę częściowo lub całkowicie połykania lub żucia z powodu udaru. W takim przypadku żywność musi być zmielona w zacierze. Możesz użyć do karmienia patyczków koktajlowych. W żadnym wypadku nie można nakarmić osoby siłą - może spowodować atak wymiotów. Żywność powinna być przyjmowana przez pacjenta w pozycji leżącej. Porcje powinny być małe, ale karmienie powinno odbywać się często - do 6 razy dziennie.

Urządzenia dla osób dotkniętych udarem

W przypadku pacjentów, którzy nie są chodzący ze sparaliżowanymi kończynami dolnymi, może być wymagany wózek inwalidzki. Jeśli funkcje silnika są tylko częściowo zakłócone, kule, chodziki lub laski mogą pomóc w wyzdrowieniu.

Do przywrócenia ruchomości i funkcji motorycznych mięśni dłoni mogą być przydatne różaniec, ekspandery, gumowe pierścienie, kije gimnastyczne, lekkie hantle.

Fizykoterapia

Najważniejszą metodą przywrócenia funkcji motorycznych jest fizykoterapia. Nie tylko pozwala przywrócić utraconą zdolność do zarządzania mięśniami, ale także poprawia mikrokrążenie w tkankach, pomaga zmniejszyć hipertonię mięśni. Podczas wykonywania kompleksów terapii fizycznej konieczne jest, aby ktoś był obecny obok pacjenta, kontrolował jego stan i chronił przed urazami i upadkami.

Różne ćwiczenia mogą być wykonywane nie tylko w celu przywrócenia możliwości kończyn, ale także mięśni twarzowych, gałek ocznych itp., Które są unieruchomione w wyniku paraliżu. Na początku, jeśli dana osoba nie jest w stanie samodzielnie wykonywać ruchów, stosuje się tzw. Pasywną fizykoterapię, gdy instruktor lub osoby pomagające pacjentowi same wykonują ruchy rękami lub nogami. Stopniowo człowiek zaczyna im pomagać, przechodząc do niezależnych działań.

Aby skutecznie odzyskać utracone funkcje, konieczne jest przejście od prostych do złożonych ćwiczeń. Początkowo pacjent powinien nauczyć się siedzieć na swoim łóżku, a następnie wstać, a następnie chodzić.

Nie zapominaj o rozwoju ruchliwości rąk i palców. W tym celu opracowano specjalne ćwiczenia. Na przykład podnoszenie małych przedmiotów z podłogi. Drobne zdolności motoryczne są dobrze rozwinięte przez takie ćwiczenia jak składanie puzzli, tasowanie różańców, układanie kart, granie w gry planszowe, wiązanie sznurówek, czesanie. Wiele z tych ćwiczeń pomaga także zmniejszyć napięcie nerwowe, przywrócić umiejętności zapamiętywania.

Każdy dzień powinien stopniowo zwiększać czas ćwiczeń. Aby nauczyć się chodzić, potrzebne są specjalne narzędzia - chodzik.

Zabiegi terapeutyczne dla pacjentów łóżkowych

Można również opracować specjalne kompleksy ćwiczeń fizjoterapeutycznych dla pacjentów łóżkowych. Pomagają przywrócić funkcjonalność kończyn przednich i przygotowują do przywrócenia zdolności motorycznych reszty ciała. Zazwyczaj ćwiczenia polegają na obrocie ramion (w tym dłoni, przedramienia, stawów łokciowych), zgięciu i wyprostowaniu dłoni i palców, ściskaniu palców w pięści. Jeśli to możliwe, ćwiczenia takie można wykonywać dla nóg. Możesz także wykonywać ruchy obiema rękami. Aby zachować synchronizację i spójność, możesz wziąć obiekt, na przykład ręcznik.

Ćwiczenia dla pacjentów, którzy mogą usiąść

Jeśli pacjent jest w stanie samodzielnie siedzieć w łóżku, kompleks ćwiczeń dla niego może zostać rozszerzony. Jednym z celów takich ćwiczeń jest przygotowanie się do przywrócenia umiejętności chodzenia. Ćwiczeniami mogą być podniesienie nóg, wygięcie grzbietu, ruchy głowy.

Dieta rehabilitacyjna

Terapia udarowa nie zakończy się sukcesem bez odpowiednio dobranej diety. Powinno to obejmować bezbłędnie:

• oleje roślinne;
• owoce morza;
• warzywa i owoce bogate w błonnik i kwas foliowy.

Konieczne jest również picie co najmniej 2 litrów wody dziennie (jeśli nie ma przeciwwskazań do tego, na przykład z powodu niewydolności serca lub nerek).

Zaleca się jeść mięso i ryby o niskiej zawartości tłuszczu. Dania mięsne i rybne można gotować lub gotować na parze. Jedzenie smażone jest zabronione. Jednak produkty mięsne powinny być spożywane nie częściej niż 3 razy w tygodniu. To samo dotyczy potraw z ziemniaków.

• słodycze,
• tłuszcze zwierzęce,
• pikantny
• wędzony
• słony,
• marynaty.

Sól najlepiej jest wyłączyć z diety. Zakazany jako kawa, mocna herbata. Pod absolutnym zakazem alkoholu.

Tradycyjne przepisy i wywary z ziół mogą być stosowane za zgodą lekarza prowadzącego.

Terapia farmakologiczna

Grupy leków stosowanych w rehabilitacji:

• nootropy i leki poprawiające krążenie mózgowe;
• leki metaboliczne;
• antykoagulanty;
• antydepresanty;
• środki zwiotczające mięśnie;
• leki anty-cholesterolowe (statyny);
• leki hipotoniczne;
• leki rozszerzające naczynia krwionośne;
• przeciwskurczowe;
• kompleksy witaminowe, glicyna;
• leki zmniejszające przekrwienie i diuretyki.

Leki nootropowe i leki poprawiające krążenie mózgowe, należy pić długie kursy przez 3-6 miesięcy.

Należy zauważyć, że lista leków przepisywanych do leczenia różnych typów choroby może się znacznie różnić. W szczególności antykoagulanty i nootropy są przeciwwskazane po udarze krwotocznym. Dlatego konieczne jest przyjmowanie wyłącznie leków przepisanych przez lekarza, samoleczenie jest tutaj nie do przyjęcia.

Wsparcie psychologiczne

Ważnym elementem leczenia jest stworzenie pozytywnego środowiska psychicznego wokół pacjenta. Większość osób, które doznały ostrego naruszenia krążenia mózgowego, znajduje się w stanie depresji iz tego powodu może odrzucić jakąkolwiek pomoc medyczną. Jednocześnie nie wystarczy samo zażywanie leków przeciwdepresyjnych, konieczna jest pomoc profesjonalnego psychologa lub psychoterapeuty. Nie powinien omawiać w obecności pacjenta swojej choroby i niepełnosprawności. W rozmowie z nim lepiej jest skupić się na postępach w procesie rehabilitacji.

Niepełnosprawność i praca

Niestety statystyki dotyczące osób dotkniętych udarem są przygnębiające. Tylko co piąta z nich powraca tak pomyślnie, że powraca do swojej pracy i zwykłego życia. Większość staje się wyłączona.

Jeśli dana osoba może się poruszać samodzielnie, nie oznacza to, że jest odporny na wszelkie problemy. Pożądane jest, aby przez cały czas towarzyszył mu opiekun, szczególnie podczas chodzenia po ulicy. W końcu osoba w dowolnym momencie może stracić przytomność i upaść, nawet jeśli chodzi, opierając się na kiju. Ale jeśli ktoś wciąż idzie sam, to w tym przypadku powinien mieć telefon komórkowy lub urządzenie z przyciskiem alarmu, aby zawsze mógł wzywać pomocy.

Początkowo osoba, w zależności od ciężkości stanu, jest niepełnosprawna przez 3-6 miesięcy. W przyszłości pacjent ma prawo do otrzymywania niepełnosprawności 1, 2 lub 3 grupy. Ponowna certyfikacja niepełnosprawności odbywa się co roku (z pierwszą grupą co 2 lata). Ale dotyczy to tylko osób poniżej 60. i 55. roku życia (odpowiednio mężczyzn i kobiet). U pacjentów w podeszłym wieku ponowne badanie przeprowadza się tylko przy znaczącej zmianie stanu.

Nawet jeśli osoba z powodzeniem poddawana jest kuracjom, przywraca mu umiejętności i zdolność do pracy, to przy wyborze pracy powinien wziąć pod uwagę następujące ograniczenia:

• pracować z substancjami neurotoksycznymi,
• na zwiększony stres nerwowy, fizyczny i psychiczny,
• do pracy w pomieszczeniach o wysokiej temperaturze i wilgotności.